Wyczyniec łąkowy
Z Wikipedii
Wyczyniec łąkowy | |
Systematyka wg Reveala | |
Domena | jądrowce |
Królestwo | rośliny |
Podkrólestwo | naczyniowe |
Nadgromada | nasienne |
Gromada | okrytonasienne |
Klasa | jednoliścienne |
Rząd | wiechlinowce |
Rodzina | wiechlinowate |
Rodzaj | wyczyniec |
Nazwa systematyczna | |
Alopecurus pratensis L. | |
Systematyka Wikispecies | |
Galeria zdjęć i grafik |
Wyczyniec łąkowy (Alopecurus pratensis L. ) - gatunek wieloletniej rośliy, należącej do rodziny wiechlinowatych. Występujący pospolicie na obszarze Azji i Europy w tym na całym niżu Polskim.
Spis treści |
[edytuj] Charakterystyka
- Pokrój
- Roślina o wysokości dochadzącej do ponad 100 cm, rozłogowo-luźnokępowa, wykształca silnie ulistnione pędy wegetatywne i kwiatowe. Trawa wieloletnia, rozwija się wczesną wiosną.
- Łodyga
- Silnie ulistniona, źdźbła proste.
- Liście
- Równowąsko-lancetowate, o szerokości 6-10 mm szorstkie z wierzchu, wyraźnie unerwione, ciemnozielone. Pochwa liściowa otwarta, wewnętrz niej krótki języczek.
- Kwiatostan
- Wiecha kłosokształtna (kłos pozorny wiechowaty) o długości do 10 cm, miękka, gęsta, wielostronna. Kłoski owalne, na krótkich szypułkach z wyrastającą długą ostką, jedokwiatowe, podczas kwitnienia widoczne fioletowe pylniki. Kwitnie od maja do lipca.
- Nasiona
- Oplewiony ziarniak o długości do 6mm i szerokości do 2mm. Plewy pokryte włoskami, zrośnięte do połowy długości kłoska, pod nimi znajduje się plewka dolna z której wyrasta długa ostka.
- Biotop
- Występuje na różnych glebach, tak mineralnych jak i ogranicznych, w warunkach wilgotnych i umiarkowanie wilgotnych. W górach występuje po regiel dolny. Hemikryptofit. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Cl. Molinio-Arrhenatheretea, All. Alopectrion pratensis, Ass. Alopecturetum pratensis [1].
[edytuj] Zmienność
Tworzy mieszańce z w. kolankowatym, w. czerwonożółtym, w. pęcherzykowatym i w. polnym[2]
[edytuj] Zastosowanie
- Trawa o dobrej wartości pastewnej, stosowana głównie na umiarkowanie wilgotne łąki okresowo zalewne. Jest wytrzymały na surowe warunki klimatyczne, ale ma duże wymagania glebowe. Znajduje się w rejestrze roślin rolniczych Unii Europejskiej.
Przypisy
- ↑ Matuszkiewicz Władysław. Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
- ↑ Rutkowski Lucjan. Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8