Wyjście awaryjne

Z Wikipedii

Wyjście awaryjne
Gatunek	komedia
Kraj produkcji	Polska
Język	polski
Główne role	Bożena Dykiel Jerzy Michotek Maria Gładkowska Andrzej Golejewski
Data premiery	26 grudnia 1982
Czas trwania	89 min.
Produkcja
Reżyseria	Roman Załuski
Scenariusz	Andrzej Mularczyk
Muzyka	Jerzy Matula
Zdjęcia	Stanisław Moszuk
Scenografia	Jerzy Śnieżawski
Kostiumy	Alicja Wasilewska, Elżbieta Golińska
Montaż	Anna Tumidajewicz, Roman Kolski
Wyjście awaryjne na Filmweb.pl
Wyjście awaryjne na FilmPolski.pl
Wyjście awaryjne na IMDb

Wyjście awaryjne - polski film fabularny z 1982 r. w reżyserii Romana Załuskiego. W głównej roli wystąpiła Bożena Dykiel.

[edytuj] Obsada

Bożena Dykiel - Jadwiga Kolędowa, naczelnik gminy
Jerzy Michotek - Władysław Kolęda, mąż Jadwigi
Maria Gładkowska - Dorota Kolęda, ich córka
Andrzej Golejewski - Bronisław Sikora "Szklarz", narzeczony Doroty
Krzysztof Kowalewski - komendant MO
Ferdynand Matysik - Maleszko, urzędnik gminy
Jadwiga Skupnik - Helena Felczerowa, sąsiadka Kolędów
Zbigniew Buczkowski - "Kalafior", przyjaciel Bronka
Bolesław Płotnicki - proboszcz
Andrzej Bielski - lekarz
Janusz Hejnowicz - lekarz
Marek Idziński, Ludomir Olszewski, Kazimierz Ostrowicz - petenci w urzędzie gminy
Tadeusz Skorulski - taksówkarz
Zygmunt Bielawski - aktor w mundurze carskim w telewizyjnej toalecie
Henryk Hunko - ksiądz, opiekun grupy kleryków
Ryszard Jabłoński - chłopak mający "walczyć" z Bronkiem o Dorotę
Ryszard Kotys - portier w akademiku
Marlena Malwiw - pracownica biura matrymonialnego

[edytuj] Fabuła

Uwaga! W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.

Akcja rozgrywa się w prowincjonalnym miasteczko z początku lat 80. ubiegłego wieku. Wśród jego mieszkańców jest rodzina Kolędów. Pani Kolędowa (Bożena Dykiel) jest energicznym naczelnikiem gminy. Jej mąż (Jerzy Michotek) zajmuje się domową hodowlą kaczek i uprawą kwiatów w szklarni (w tzw. "tunelach"). Ich córka Dorota jest niepracującą panną. Intryga zaczyna się w momencie, gdy pani naczelnik dowiaduje się, że ma być babcią. Strach przed utratą autorytetu, skandalem i kompromitacją podsuwają jej iście piekielny pomysł - trzeba kupić narzeczonego z opłaconym rozwodem. Znalezienie kandydata pozostawia mężowi, którego wyprawia w tym celu z sporą sumą pieniędzy do dużego miasta Wrocławia. Lawinowy przebieg wypadków obraca się, jak to często w komedii bywa, przeciwko sprawczyni całej intrygi. Okazuje się bowiem, że Dorota, ani ów kandydat - były więzień o pseudonimie "Szklarz", po ślubie nie mają wcale ochoty się rozstać. Natomiast od Kolędowej odchodzi jej mąż, który w sąsiadce znalazł lepszą towarzyszkę życia.

Tu kończą się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.