Wyspa Mackinac

Z Wikipedii

Wyspa Mackinac (480 mieszkańców) to popularne latem miejsce odwiedzin leżące w cieśninie Mackinac łączącej dwa Wielkie Jeziora amerykańskie Michigan i Huron.

Wyspa ma 10 km kwadratowych powierzchni. Indianie Chippewa nazywali wyspę Michilimackinac (pol. "Wielki Duch" lub "Wielki żółw").

Miasteczko Mackinac leży na południowym krańcu wyspy. Połączenie z lądem zapewniają promy pasażerskie (na wyspie zabronione jest używanie samochodów czy motocykli) z miejscowości St. Ignace i Mackinaw City. W lipcu każdego roku wyspa jest metą największych na świecie regat jeziorowych Regaty Chicago-Mackinac.

W roku 1671 o. Jacques Marquette założył misję katolicką w pobliskim St. Ignace, a wkrótce Francuzi zbudowali forty po obu stronach cieśniny. W 1681 roku tereny te zostały opanowane przez Anglików, którzy wznieśli na wyspie fort. W roku 1791 wyspę zajęły wojska amerykańskie, ale Anglicy odebrali ją w 1812 r. Ostatecznie, w 1815 r. wyspa znalazła się w ręku armii USA, a ponadto umieściła się tam kompania futrzarska John Jacob Astor's American Fur Company. W roku 1894 wojsko ostatecznie wycofało się z wyspy, którą władze federalne przekazały stanowi Michigan, który większość obszaru przeistoczył w Park stanowy Wyspy Mackinac ang. Mackinac Island State Park).