Wywołanie systemowe
Z Wikipedii
Wywołanie systemowe (ang. system call) stanowi interfejs między wykonywanym programem a (posiadającym zwykle wyższe uprawnienia) jądrem systemu operacyjnego. Funkcje systemowe wywoływane są przez specjalny, wspierany przez dany procesor mechanizm, na przykład z użyciem wyznaczonego przerwania lub instrukcji skoku dalekiego.
Mechanizm ten pozwala na realizację zależnych od platformy sprzętowej zadań, do których proces użytkownika może nie mieć bezpośredniego dostępu. W nowoczesnych systemach operacyjnych realizacja takiego wywołania poprzedzona jest przez weryfikację uprawnień programu. Przykładami może być dostęp do systemu plików, komunikacja międzyprocesowa, uruchamianie innych programów, sterowanie urządzeniami systemowymi, obsługiwanie komunikacji sieciowej.
Lista wywołań systemowych ściśle zależy od typu i wersji systemu operacyjnego i dlatego w większości zastosowań bezpośrednie korzystanie z nich nie jest wskazane. Zamiast tego w odwołaniach do nich pośredniczą standardowe biblioteki programistyczne.
