Wzór Rydberga
Z Wikipedii
Wzór Rydberga (Rydberga-Ritza) w fizyce atomowej wzór opisujący wszystkie długości fal w widmie liniowym wodoru (serie widmowe), później rozszerzony też na niektóre serie innych pierwiastków w stanie gazowym.
Wzór został przedstawiony przez szwedzkiego fizyka J. Rydberga 5 listopada 1888 r., w 1908 roku został rozszerzony przez szwedzkiego fizyka Waltera Ritza.
[edytuj] Formuła
Gdzie:
- λvac - długość fali w próżni światła emitowanego przez atom,
- RH - stała Rydberga dla wodoru,
- n1 i n2 liczby całkowite n1 < n2,
- Z liczba atomowa, dla wodoru równa 1.
Przyjmując n1 równe 1 i zmieniając n2 począwszy od 2 do nieskończoności, wzór opisuje serię Lymana z granicą 91 nm :
n1 | n2 | Nazwa | Granica serii |
1 | seria Lymana | 91nm | |
2 | seria Balmera | 365nm | |
3 | seria Paschena | 821nm | |
4 | seria Bracketta | 1459nm | |
5 | seria Pfunda | 2280nm | |
6 | Seria Humpreysa | 3283nm |
Seria Lymana leży w ultrafiolecie, Balmera w świetle widzialnym, a Paschena, Bracketta, Pfunda i Humphreysa w podczerwieni.