Zęza
Z Wikipedii
Zęza, Zenza - najniższe miejsce wewnątrz kadłuba jednostki pływającej (np. statku, kutra, jachtu), nieporozdzielanego wewnętrznie grodziami wodoszczelnymi. Zbiera się w nim woda wraz ze wszelkimi nieczystościami (jak rozlane paliwo, smary czy różne śmieci).
Zęza nie jest miejscem przechowywania ścieków z wody użytej na jednostce (do tego celu służy specjalny zbiornik), może natomiast pochodzić z bardzo wielu innych źródeł, np.:
- woda zaburtowa, która dostała się do wnętrza jednostki np. w wyniku nagłego zalania niezabezpieczonej jednostki przez fale, nieszczelności zabezpieczeń otworów lub niezamkniętych otworów oraz ewentualnych przecieków poszycia lub pokładu
- woda i inne ciecze używane na jednostce, które zostały rozlane przypadkowo
- przecieki z nieszczelnych instalacji i zbiorników
- kondensacja pary wodnej we wnętrzu jednostki
Wody zęzowe na mniejszych jednostkach usuwa się ręcznie, na większych za pomocą pomp zęzowych. W przypadku, gdy dno wnętrza kadłuba poprzedzielane jest elementami konstrukcyjnymi, to dla ułatwienia spływania wód zęzowych można stosować w tych elementach przepusty zęzowe zwane szpigatami.
Na statkach i okrętach mianem zęzy określa się też dno podwójne statku, w którym bardzo często usytuowane są zbiorniki paliwa oraz wody. Zęza zwiększa niezatapialność statku stanowiąc podwójną barierę dla wody zaburtowej. Na statkach z uwagi na to, że wody zęzowe są często zaolejone nie można ich wypompowywać bezpośrednio do morza, należy je przekazać uprawnionej firmie w porcie do utylizacji.
Nazwę "Zęza" nosi także bardzo znana tawerna żeglarska w Sztynorcie na Mazurach.