Zabezpieczenie biometryczne
Z Wikipedii
Zabezpieczenie biometryczne – to zabezpieczenie druku stosowane w dokumentach niektórych krajów, np. na zezwoleniach na pobyt, w paszportach, polegające na umieszczaniu na dokumencie danych biometrycznych: wizerunku twarzy, zapisu linii papilarnych palców, zapisu obrazu tęczówki. Zabezpieczenie ma na celu eliminację fałszerstw dokumentów lub podszywania się pod nie osób, do których nie należą.
Obecnie, najpopularniejsze techniki biometryczne można podzielić na następujące grupy:
-Systemy rozpoznające na podstawie układu linii papilarnych
-Systemy rozpoznające na podstawie geometrii dłoni
-Systemy rozpoznające na podstawie brzmienia głosu
-Systemy rozpoznające na podstawie obrazu tęczówki oka
Linie papilarne: w przypadku kontroli dostępu weryfikacja musi się odbywać bardzo szybko i z duża dokładnością. Służą do tego specjalne czytniki linii papilarnych.
Urządzenia takie wyposażone są w odpowiednie pole skanujące, do którego należy przyłożyć opuszkę palca wskazującego lewej lub prawej dłoni. System sprawdza:linie papilarne, bada układ punktów charakterystycznych (i innych cech identyfikujących palca).
Stosowane mogą tu być dwa rozwiązania: identyfikacja jest dokonywana w samym czytniku (jest to wtedy urządzenie dość złożone) albo (częściej) w połączonym z nim komputerze PC.
Geometria dłoni: czytniki geometrii dłoni wykonują trójwymiarowe zdjęcie dłoni, rejestrując długość, szerokość, grubość czterech palców oraz wielkość obszarów pomiędzy kostkami. Łącznie wykonywanych jest ponad 90 pomiarów różnych cech charakterystycznych dłoni. Wynik tych pomiarów jest przechowywany w pamięci urządzenia w formie 9 bajtowego wzorca (co w teorii daje ponad 1024 możliwych kombinacji). Identyfikator ten jest praktycznie unikalny dla każdego człowieka.
Rozpoznawanie tęczówki oka: obecne systemy rozpoznawania tęczówki wykonują ogólny przegląd rysów twarzy w celu zlokalizowania oczu specjalna kamera wykonuje zdjęcie tęczówki o bardzo wysokiej rozdzielczości.
Systemy są odporne na: przypadkowe i celowe ruchy głowy, mrugnięcie czy przymknięcie powieki.
W kolejnym kroku system ze zrobionego zdjęcia przygotowuje kod zawierający skrócony opis punktów charakterystycznych. W zaawansowanych systemach taki kod jest następnie szyfrowany i porównywany z zaszyfrowanym kodem oryginału - zapisanym w bazie systemu.
