Zapalenie przyzębia

Z Wikipedii

	Zapalenie przyzębia
(periodontitis)
ICD-10:	K05.4
K05.4.0 {{{X.0}}}
K05.4.1 {{{X.1}}}
K05.4.2 {{{X.2}}}
K05.4.3 {{{X.3}}}
K05.4.4 {{{X.4}}}
K05.4.5 {{{X.5}}}
K05.4.6 {{{X.6}}}
K05.4.7 {{{X.7}}}
K05.4.8 {{{X.8}}}
K05.4.9 {{{X.9}}}

Zapalenie przyzębia (łac. periodontitis), potocznie nazywane paradontozą, parodontozą - choroba infekcyjna tkanek przyzębia, prowadząca w skrajnych przypadkach do rozchwiania i utraty zębów. W polskiej systematyce jedna z chorób przyzębia (periodontopatii).

[edytuj] Etiologia

Przyczyną większości przypadków zapalenia przyzębia są bakterie płytki nazębnej i kamienia nazębnego, gromadzące się na powierzchni zębów jako rezultat niedostatecznej higieny przyzębia. Mogą one penetrować w głąb kieszonek dziąsłowych (obszar między brzegiem dziąsła a tkanką zęba) i tworzyć kieszenie patologiczne a w efekcie powodować zanik kości i rozchwianie zębów. Pewną rolę odgrywają również mechanizmy immunologiczne gospodarza, a w związku z tym czynniki genetyczne. W przypadku wydolnego systemu immunologicznego danego organizmu ryzyko zapalenia przyzębia jest mniejsze, nawet pomimo ewentualnego przewlekłego zapalenia dziąseł.

[edytuj] Objawy

Pierwsze objawy zapalenia przyzębia to obnażanie szyjek zębów przy jednoczesnym zapaleniu dziąseł. Przebieg choroby charakteryzuje się sukcesywną utratą kości wyrostka zębodołowego, a przez to utratą aparatu wieszadłowego zęba. W ostrych stanach zapalnych pojawia się ból i krwawienie dziąseł.

Zapalenia przyzębia występują częściej u osób powyżej 35. roku życia oraz u palaczy papierosów.

To jest tylko zalążek artykułu związanego z medycyną. Jeśli potrafisz, rozbuduj go.