Zarządzanie partycypacyjne

Z Wikipedii

Ten artykuł wymaga dodania linków wewnętrznych. Jeśli możesz, dodaj je teraz.
Linki do innych haseł: hasło, hasłowy, hasłami zapisujemy jako [[hasło]], ''[[hasło]]wy'', '''[[hasło|hasłami]]'''.

Zarządzanie partycypacyjne, zarządzanie uczestniczące - zespół działań, których celem jest stworzenie osobom zatrudnionym możliwości wysuwania inicjatyw i przejmowania przez nich odpowiedzialności w procesie pracy.

Może wystąpić tylko wówczas, gdy samo przedsiębiorstwo, stosowany w nim podział zadań i technologia, jaką firma operuje, pozwala na minimum autonomii. Może być skuteczne tylko pod warunkiem delegowania przez kierownictwo uprawnień kontrolnych i oferowania pracownikom rzeczywistego udziału w procesie decyzyjnym. Najbardziej rozpowszechnionymi metodami zarządzania partycypującego jest zorganizowanie grup dyskusyjnych i kół jakości. Ich podstawowym zadaniem jest możliwość swobodnego wyrażania opinii i rozwiązywania problemów. Ich celem może być ulepszenie strategii firmy, kontroli w procesie zarządzania albo swobody w zakresie organizacji. Sprawność procedur partycypacyjnych w największym stopniu zależy od zalet ludzi, cech organizacyjnych i technicznych środowiska firmy. Pracownicy otwierają się na uczestnictwo, czy współpracę, jeśli:

mają ku temu zdolności i umiejętności- najważniejsze z nich dotyczą komunikacji interpersonalnej, ważne jest również wykształcenie, znajomość zagadnień, zaufanie w stosunku do organizacji
widzą w tym własne korzyści- należy do nich przyjemność z działania, zysk materialny, możliwość rozwoju, zmiana statusu etc.
przedsiębiorstwo stwarza taką możliwość-jeśli do jednej pracy zatrudnionych jest wiele osób, to zaangażowanie indywidualne traci na wartości, w strukturach mocno rozbudowanych pionowo komunikacja bywa zaburzona a odpowiedzialność relatywnie mniejsza. W takiej sytuacji rozwiązaniem jest ponowny podział władzy w organizacji, wraz ze zwiększeniem zakresu decyzji podejmowanych zespołowo. Podczas reorganizacji najważniejszym celem powinien być rozwój niezależności stanowiska pracy. Polegać to może na dywersyfikacji działań, wydłużeniu okresu ustalania celów, zwiększenia swobody w zakresie sposobów realizacji zadania i organizacji stanowiska pracy. Aby reorganizacja przyniosła oczekiwany skutek nie może być przeprowadzana zbyt szybko. Do partycypacji nie dochodzi w sytuacji, gdy usiłuje się narzucić odgórnie niezbędne metody i procedury. Aby działania partycypacyjne były skuteczne, podczas reorganizacji menedżerowie powinni brać pod uwagę oczekiwania pracowników. Pozwala to na tworzenie realistycznych modeli partycypacji w procesie zarządzania.

czlonkowstwo w radzie nadzorczej, radzie pracowniczej, akcjonariat pracowniczy to takze zarzadzanie partycypacyjne.

Bibliografia: P.Louart, Kierowanie personelem w przedsiębiorstwie, poltext, Warszawa, 1997