Zbrodnia przeciwko pokojowi

Z Wikipedii

Ten artykuł wymaga dopracowania zgodnie z zaleceniami edycyjnymi. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdziesz na stronie dyskusji tego artykułu. Po naprawieniu wszystkich błędów można usunąć tę wiadomość.

Przestępstwo polegające na planowaniu, przygotowaniu, rozpętaniu bądź prowadzeniu wojny napastniczej. Pierwszym traktatem międzynarodowym zawierającym zakaz prowadzenia wojny agresywnej był układ Brianda-Kellogga. Zakaz ten został potwierdzony i rozszerzony przez Kartę Narodów Zjednoczonych, zgodnie z którą wszyscy członkowie ONZ zobowiązali się "powstrzymać się w swych stosunkach międzynarodowych od groźby użycia siły lub jej użycia zarówno przeciw całości terytorialnej lub niezawisłości politycznej któregokolwiek państwa, jak i w inny sposób, niezgodny z celami Narodów Zjednoczonych" (art.2 ust.4 Karty Narodów Zjednoczonych).

W praktyce zakaz ten nie ma zupełnie żadnego znaczenia, ponieważ żadna ze stron nigdy nie uważała się za "agresora" i zawsze wszystkie wojny (od wojen prowadzonych przez Indian Yanomamo do wojen obu światowych włącznie) są prowadzone "w obronie" czegoś tam. Trzecia Rzesza np. atakując Polskę twierdziła, że broni ludności niemieckiej przez prześladowaniami ze strony państwa polskiego, jej prawa do swobodnego przejazdu do Niemiec (sprawa korytarza eksterytorialnego) itd., a Związek Radziecki przedstawiał się natomiast jako obrońca Rosjan, Ukraińców, Białorusinów oraz Litwinów i w ogóle twierdził, że państwo polskie przestało istnieć, więc wojna nie ma miejsca.

Współcześnie również amerykańskie ataki na Jugosławię, Irak czy Afganistan są przedstawiane jako "wojny obronne" (chociaż w żaden sposób jugosłowiańskie, irackie czy afgańskie wojska nie zagrażają Stanom Zjednoczonym), również w konflikcie Indie-Pakistan obie strony "jedynie się bronią".

Polski kodeks karny za wszczynanie wojny napastniczej przewiduje karę pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 12, karę 25 lat pozbawienia wolności albo karę dożywotniego pozbawienia wolności (art. 117 Kodeksu karnego). Zbrodnia ta nie ulega przedawnieniu.