Zofia Dorota z Celle
Z Wikipedii
Zofia Dorota z Celle, ang. Sophia Dorothea of Celle (ur. 15 września 1666 - zm. 13 listopada 1726) - księżniczka Ahleden, królowa Wielkiej Brytanii.
Zofia Dorota była jedynym dzieckiem Jerzego Wiliama, księcia Brunswick-Lüneburg, oraz hugenotki Eleonory d'Olbreuse. W 1682 wyszła za mąż za swojego kuzyna - Jerzego Ludwika, który w 1705, po śmierci swojego teścia i wuja - Jerzego Wilhelma, odziedziczył księstwo Lüneburg. Jerzy Ludwik został później również królem Wielkiej Brytanii jako Jerzy I (dzięki swojej matce, Zofii Hanowerskiej, która była córką Elżbiety Stuart - córki króla Jakuba I).
[edytuj] Nieszczęsliwa księżna
Ich małżeństwo nie należało do szczęśliwych. Zofia Dorota była często łajana za niestosowanie się do zasad etykiety. Jej mąż i ona równie często mieli ostre i poważne kłótnie, ale ich stosunki nieco się poprawiły po urodzeniu się ich dzieci.
Jerzy Ludwik miał jednak kochankę Melusinę von Schulenburg i wkrótce zaczął wyraźnie zaniedbywać oraz lekceważyć swoją żonę, aż jego rodzice osobiście prosili go o zachowanie większej dyskrecji w kontaktach z kochanką. Obawiali się, że małżeństwo ich syna zostanie zerwane i będą musieli oddać posag Zofii Doroty. Mąż zareagował na te prośby pozytywnie i od tego momentu zdradzał swoją żonę w sposób mniej widoczny.
[edytuj] Potomstwo
Zofia i Jerzy doczekali się dwójki dzieci:
- króla Jerzego II (1683-1760),
- Zofii Doroty (1687-1757), królowej Prus jako żony Fryderyka Wilhelma I.
[edytuj] Romans
Zofia Dorota sama znalazła sobie kochanka - Filipa von Königsmarck (brata Aurory von Königsmarck), który później nagle zniknął w niewyjaśnionych okolicznościach. 28 grudnia 1694 mąż Zofii Doroty rozwiódł się z nią i uwięził w Ahlden. Pozostała tam uwięziona przez ponad 30 lat, aż do swojej śmierci.
