(I Can't Get No) Satisfaction
Z Wikipedii
| (I Can't Get No) Satisfaction | ||
| Singel Rolling Stones z albumu Out of Our Heads |
||
| Wydany | maj 1965 | |
| Format | płyta winylowa 12-calowa | |
| Gatunek | Rock and roll | |
| Długość | 3:45 | |
| Wytwórnia | London Records | |
| Pozycje | ||
|
||
| Singel po singlu | ||
| "The Last Time" (1965) |
"(I Can't Get No) Satisfaction" (1965) |
"Get off of My Cloud" (1965) |
(I Can't Get No) Satisfaction – singel skomponowany podczas amerykańskiego tournee Rolling Stonesów w 1965 roku przez Keitha Richardsa z tekstem Micka Jaggera.
Wyraża ostry sprzeciw wobec konformizmu, braku odpowiedzialności oraz konsumpcjonizmowi, którego świadkami byli członkowie grupy podczas trasy koncertowej. Stał się wyrazem buntu przeciw kulturze mieszczańskiej. Przetworzony dźwięk gitary Richardsa, dzięki przystawce fuzz box dał utworowi siłę wyrazu, która w połączeniu z chaotycznym, ale bardzo wyrazistym śpiewem i grą basisty Billa Wymana oraz perkusisty Charliego Wattsa, pozwoliła piosence zająć czołowe miejsce wśród najpopularniejszych utworów rockowych i zadecydowała wprost o wielkiej popularności grupy[potrzebne źródło].
Polski muzykoznawca Jan Weber nadał temu utworowi miano dwudziestowiecznego odpowiednika V symfonii Ludwika van Beethovena[potrzebne źródło].
W partii gitary elektrycznej występuje riff gitarowy który został uznany przez jedną z najważniejszych gazet rockowych najbardziej rozpoznawalnym riffem w muzyce rockowej[potrzebne źródło].
Cover tego nagrania znaleźć można na debiutanckiej płycie zespołu Devo.
