Łańcuch przeżycia

Z Wikipedii

Łańcuch przeżycia - umowne określenie stosowane w medycynie ratunkowej odnoszące się do działań mających na celu zwiększenie przeżywalności u osób po nagłym zatrzymaniu krążenia. Skuteczność tych interwencji zależy od wytrzymałości najsłabszego ogniwa łańcucha.

Na łańcuch przeżycia składają się^[1]:

1. Wczesne rozpoznanie osoby/osób będących w stanie zagrożenia życia i wezwanie służb ratowniczych.
2. Wczesne rozpoczęcie resuscytacji krążeniowo-oddechowej.
3. Wczesna defibrylacja (jeśli zachodzi taka potrzeba).
4. Szybkie wdrożenie zaawansowanych zabiegów resuscytacyjnych i odpowiednia opieka poresuscytacyjna.

[edytuj] Bibliografia

• Specjalistyczne zabiegi resuscytacyjne. Podręcznik do kursu "Specjalistyczne zabiegi resuscytacyjne u osób dorosłych". Kraków: Wydawnictwo PANDIT, 2006, ss. 1-2. Materiał do użytku wewnętrznego. 

Przypisy