Łańcuszki
Z Wikipedii
Łańcuszki internetowe - charakterystyczna wersja spamu, której główną cechą jest zawarte w treści polecenie lub prośba o rozesłanie tej wiadomości do jak największej liczby odbiorców.
Spis treści |
[edytuj] Podział
Można wyróżnić kilka podstawowych typów łańcuszków:
- przeniesiony do Internetu łańcuszek św. Antoniego;
- zawiadomienie o jakimś wydarzeniu, zachęta do rozesłania go dalej;
- prośba o pomoc chorej osobie, najczęściej dziecku (dostarczenie konkretnej grupy krwi, wsparcie finansowe);
- ostrzeżenie o groźnym wirusie;
- oferta promocyjna,
- szantaż, "zachęta" do wysłania tekstu do innych osób oraz "ostrzeżenie" przed zgubnymi skutkami zignorowania polecenia. Dla wzmocnienia przekazu pech, nieszczęście a nawet pewna śmierć mogą rzekomo grozić nie samemu odbiorcy łańcuszka ale jego krewnym, przyjaciołom lub rodzinie.
Głównym powodem, dla którego łańcuszki są szkodliwe, jest fakt, że w większości przypadków są one nieprawdziwe. Są to efekty wygłupów lub bardzo niskich lotów dowcipów, tworzonych przez osoby nie zdające sobie sprawy z zagrożenia jakie inicjują.
[edytuj] Efekty
Główny cel żartownisiów jest jeden - łańcuszek rozsyłany do wszystkich znajomych, a przez nich do wszystkich znajomych, w relatywnie bardzo krótkim czasie egzystuje w sieci w milionach egzemplarzy. Prowadzi to do oczywistych efektów - zapchania łącz internetowych, blokady serwerów oraz wszystkich innych, negatywnych skutków, jakie niesie ze sobą spam, którego łańcuszki są jedną z form.
Poza tym, starają się oni uderzyć w czułą strunę każdego człowieka, który odbiera taką fałszywą wiadomość, a tym samym wykorzystać jego uczuciowość i chęć niesienia pomocy. Jeśli tworzą zawiadomienie o groźnym wirusie, to wykorzystują naszą łatwowierność do powiadomienia innych o niebezpieczeństwie, które praktycznie zawsze okazuje się fałszywe. Tak samo, gdy proszą o pomoc w szukaniu krwi czy zebraniu pieniędzy dla ratowania czyjegoś życia. Uświadomienie sobie, do jak delikatnych i prywatnych aspektów życia docierają twórcy tego typu listów, tylko i wyłącznie dla własnej satysfakcji, powinno wyraźnie uczulać, z jak nagannym zjawiskiem mamy do czynienia.
Często wykorzystywanym motywem jest naturalna chęć człowieka do uzyskiwania czegoś za darmo. Dlatego też ostatnimi czasy plagą stały się (oczywiście fałszywe) informacje o tym, że rozesłanie e-maili do 10, 20 czy 30 odbiorców owocuje otrzymaniem darmowego telefonu komórkowego.
Oprócz wymienionych powyżej mechanizmów, plagą są też tzw. łańcuszki szczęścia. W tym przypadku jest wykorzystywana nasza naiwność - wierzymy w to, że wysłanie listu elektronicznego w 10 czy 20 kopiach może zmienić nasze życie, pomóc szczęściu lub miłości itd. Chociaż jedyna różnica jest taka, że tego typu łańcuszki są być może przyjemne, ale nadal szkodzą.
Za oddzielną kategorię można uznać łańcuszki zawierające informacje prawdziwe lub do pewnego stopnia prawdziwe. Najczęściej mogą one dotyczyć: a) prawdziwych próśb o pomoc lub b) być rodzajem marketingu wirusowego, którego celem jest zachęcenie odbiorców przekazu do wysłania reklamy rzeczywistego produktu do swoich znajomych.
O ile w przypadku a) sposób reakcji (po zweryfikowaniu prawdziwości prośby) powinien zapewne zależeć od sumienia odbiorcy, o tyle przypadek b) jest przykładem działania szczególnie cynicznego, ponieważ odbiorca przesyłki, który zdecyduje się wysłać ją dalej, staje się w zasadzie nadawcą zwykłego spamu. Szczególnie oburzające jest w tym wypadku często występujące w tego rodzaju przesyłkach żądanie przesłania do beneficjenta tego spamu kopii e-maili wysłanych do znajomych, co prowadzi do budowy przez niego bazy danych adresów e-mailowych odbiorców końcowych, która potem może być wykorzystana np. do wysyłki spamu już przez firmę reklamującą się tym sposobem.
Osoba przesyłająca łańcuszek, zazwyczaj wkleja wszystkich adresatów w pole Do:, lub Carbon Copy (e-mail)CC: wiadomości i korzysta z funkcji przekazywania wiadomości z zachowaniem jej oryginalnej treści (zazwyczaj razem z listą poprzednich adresatów). W ten sposób łańcuszek gromadzi w sobie adresy e-mailowe wielu osób i gdy trafi do osoby/firmy zajmującej się rozsyłaniem spamu, jest dla niej nieocenionym zasobem.
Jeszcze jedną odmianą łańcuszków, podobnych do wymienionych wyżej zawiadomień o nowym wirusie są tak zwane wirusy albańskie, podpowiadające sposób "wyleczenia" komputera z rzekomego zakażenia jakimś wirusem. Takie łańcuszki adresowane są do użytkowników słabo orientujących się w użytkowanym oprogramowaniu.
Niezależnie od tego, z jakich powodów rozsyłany jest dany łańcuszek dalej, jest to szkodliwe i powoduje więcej skutków negatywnych, niż pozytywnych.
[edytuj] Podsumowanie
Łańcuszki są bardzo negatywną formą komunikacji. Duża część społeczności Internetu uważa za swój obowiązek przesłanie takiego listu do wszystkich swoich znajomych, a o to właśnie twórcom chodzi. O wygenerowanie jak największego ruchu w sieci dla zablokowania lub przynajmniej maksymalnego obciążenia jak największej ilości serwerów i łącz. Powszechnie zalecanym działaniem w przypadku otrzymania listu-łańcuszka jest jego usunięcie i nieprzesyłanie go komukolwiek innemu lub gdziekolwiek dalej. Jakiekolwiek wątpliwości dotyczące listów łańcuszkowych należy rozstrzygać przed ich rozesłaniem.
