Łaciński patriarcha Antiochii
Z Wikipedii
Łaciński patriarcha Antiochii - urząd ustanowiony przez Boemunda, pierwszego księcia Antiochii.
Dotychczasowy prawosławny patriarcha Antiochii został wydalony i udał się do Konstantynopola. Po upadku Antiochii w 1268, urząd miał charakter tytularny a patriarcha urzędował w bazylice św. Marii w Rzymie. Został oficjalnie zniesiony w 1964.
[edytuj] Łacińscy patriarchowie Antiochii
- 1098-1100 – Piotr I z Narbonu
- 1100-1135 – Bernard z Walencji
- 1135-1139 – Ralf I z Domfront
- 1139-1193 – Aimery z Limoges
- 1193-1196 – Ralf II (łaciński patriarcha Antiochii)
- 1196-1208 – Piotr II z Angouleme
- 1209-1217 – Piotr III z Locedio
- 1217-1226 – brak
- 1226-1245 – Albert Rezzato
- 1247-1292 tytularnie od 1268 – Opizo Fieschi
- brak danych...
- 1622-1626 – Luigi Caetani
- 1626-1629 – Giovanni Battista Pamphili
- 1629-? – Cesare Monti
- brak danych
- 1701-1710 – Charles Thomas Maillard de Tournon
- 1711-1735 – Giberto Bartolomeo Borromeo
- 1735-1760? – Joaquín Fernández Portocarrero
- brak danych
- 1799-1813 – Antonio Despuig y Dameto
- brak danych
- 1822-1833 – Lorenzo Girolamo Mattei
- brak danych
- 1895-1899 – Francesco di Paola Cassetta
- 1899-1901 – Carlo Nocella, zmarły w 1903, został łacińskim patriarchą Konstantynopola.
- 1901-1915 – Lorenzo Passarini
- 1916-1925 – Ladislao Michele Zaleski
- 1925-1953 – Roberto Vicentini
- 1953-1964 – brak
Urząd zniesiony 1964