Ławica (Poznań)
Z Wikipedii
Ławica - część miasta Poznania na terenie dzielnicy Jeżyce i Grunwald. Zlokalizowany jest tutaj Port lotniczy Poznań-Ławica oraz samochodowy Tor Poznań.
[edytuj] Historia
Pierwsze wzmianki o osadzie królewskiej Ławica pochodzą z ok. roku 1400. Przez wieki była wsią dworską, należącą do gminy Żabikowo. Składała się wówczas z Ławicy-Dworu i Ławicy-Gminy. Część dworska położona była w okolicy dzisiejszego Przedszkola nr 36 im. M. Kownackiej, które stoi na miejscu szachulcowego dworu (rozebranego na przełomie lat 70. i 80. XX w.; również zabudowania byłego folwarku zostały rozebrane w latach 2000-2002). Ławica-Gmina rozciągała się natomiast wzdłuż obecnej ul. Złotowskiej oraz ul. Ławica. Do dzisiaj niektóre ocalałe budynki gospodarskie (np. stodoła obok Szkoły Podstawowej nr 58) przypominają tamte czasy. W roku 1902 na linii kolejowej Poznań-Szczecin została wybudowana stacja Poznań-Ławica (obecnie Poznań Wola). W roku 1913 założono na terenie łąk wsi Ławica lotnisko, które jest najstarszym obecnie czynnym portem lotniczym w Polsce. Miało ono być bazą dla samolotów strzegących całej wschodniej części ówczesnych Niemiec. 6 stycznia 1919 r. lotnisko zostało zdobyte przez powstańców wielkopolskich wraz ze sprzętem o wartości 200 mln ówczesnych marek niemieckich. W 1921 r. powstało tu pierwsze polskie przedsiębiorstwo lotnicze dla przewozów pasażerskich - Aerotarg, zaczątek obecnego LOT-u, a w 1925 r. otwarto lotnisko cywilne oraz połączono Ławicę z centrum Poznania linią autobusową (autobusy kursowały od północnej strony lotniska - na obecną Wolę i to nieregularnie). Od roku 1940 Ławica należy do miasta Poznania, choć do lat 80. przypominała wieś. W 1944 roku z Ogrodów na obecną Wolę i dalej do Sytkowa poprowadzono linię trolejbusową, czynną do roku 1970. Po wojnie, od roku 1947 istnieje linia autobusowa łącząca najpierw ul. Kraszewskiego, a obecnie Bałtyk z Ławicą (dawniej zawracał przy ul. Sławińskiej) - początkowa linia B, później 52,następnie 59 a teraz 48. Przez wiele lat należała do parafii Św. Marcina w Skórzewie, a od roku 1988 istnieje parafia pw. Objawienia Pańskiego (obecny kościół od 1995). Pamiątką po dawnych czasach są także kapliczki - przy ulicy Perzyckiej (między Złotowską, a Głowicką) i przy skrzyżowaniu Złotowskiej i Owczej oraz krzyże przydrożne np. na skrzyżowaniu Złotowskiej i Bukowskiej, Złotowskiej i Pozdawnickiej. Od 1968 r. zaczęto po południowej stronie ulicy Bukowskiej stawiać budynki Osiedla Bajkowego, co rozpoczęło erę rozbudowy Ławicy w formie miejskiej, która trwa do dziś. W 1974 roku na skraju lotniska częściowo wykorzystując nieużywany pas startowy wybudowano tor wyścigów samochodowych i motocyklowych "Poznań", będącyw gestii Automobilklubu Wielkopolski. Na terenach toru i okolic odbywa się dwa razy w tygodniu giełda samochodowa. Od 1971 roku ulicą Złotowską zaczęła kursować linia autobusowa nr 108 do Skórzewa (później do Dopiewa), a od 1979 kursuje tędy linia 77. W 1984 r. odsłonięto przed budynkiem Portu Lotniczego obelisk ku czci powstańców wielkopolskich, którzy w 1919 r. zdobyli lotnisko. Od roku 1997 na Ławicę zaczął też kursować autobus nocny N42 (obecnie nr 242). 16 października 2001 r. otwarto nowy terminal, mogący obsłużyć nawet milion pasażerów rocznie.
[edytuj] Współczesność
Obecnie Ławica jest terenem intensywnego budownictwa jednorodzinnego, szczególnie we wschodniej części- na Wydmach i w pobliżu Osiedla Bajkowego. Atrakcyjność dzielnicy polega na położeniu blisko terenów zielonych (Lasek Marceliński) oraz dobrej komunikacji z Centrum. Na zachodzie dzielnicy- pomiędzy ulicami Bukowską i Złotowską oraz Strumieniem Junikowskim są ogromne tereny Pracowniczych Ogrodów Działkowych, największy tego typu kompleks w Poznaniu (kilka tysięcy działek). Mieszkańcom nie przeszkadza zbytnio hałas z lotniska, lecz bardziej z toru wyścigowego. W sezonie letnim, szczególnie w weekendy zmorą są też korki oraz tłok w autobusach. Przy ulicy Bukowskiej, na Marcelinie w roku 2005 otwarto największe w Poznaniu Centrum Handlowe "King Cross Marcelin".
