Łucja Charewiczowa

Z Wikipedii

Łucja Charewiczowa, (ur. 12 sierpnia 1897 Cieszanów, zm. 17 grudnia 1943 Auschwitz-Birkenau) - polska uczona, historyk, działaczka społeczna, docent Uniwersytetu Lwowskiego, kustosz Muzeum Historycznego Miasta Lwowa, członek Towarzystwa Miłośników Miasta Lwowa. Była autorką wielu prac na temat przeszłości Lwowa. Niemal całe życie spędziła w tym mieście.

W 1940 przeniosła się do Warszawy i działała w konspiracji. Uczestniczyła w tajnym nauczaniu. W lipcu 1943 został osadzona na Pawiaku. Następnie została wywieziona do obozu koncentracyjnego w Auschwitz-Birkenau (nr obozowy 64373). 17 grudnia 1943 zmarła na tyfus.

[edytuj] Bibliografia

• Handel średniowiecznego Lwowa (1925)
• Dziesięciolecie badań nad dziejami miasta Lwowa (1929)
• Klęski zaraz w dawnym Lwowie (1930)
• Wodociągi starego Lwowa 1404-1663 (1934)
• Czarna Kamienica i jej mieszkańcy (1935)
• Historiografia i miłośnictwo Lwowa (1938)
• Kobieta w dawnej Polsce