Łuk Tytusa

Z Wikipedii

Łuk Tytusa – łuk triumfalny zbudowany w 81 - 96 przy Via Sacra dla uczczenia zwycięstwa Wespazjana i Tytusa w wojnie z Żydami i zdobycia Jerozolimy.

Na attyce umieszczona jest inskrypcja łacińska:

SENATVS POPVLVSQVE ROMANVS DIVO TITO DIVI VESPESIANI F[ilio] VESPASIANO AVGVSTO

poświęcona Tytusowi i Wespazjanowi.

Jest to łuk o wysokości 15,4 m, szerokości 8,30 m i głębokości 3,35 m, z jedną bramą przejazdową. Zbudowany z białego marmuru. Na każdej fasadzie umieszczone są cztery kolumny w porządku korynckim. Kolumny skrajne mają trzony gładkie a środkowe zdobione kanelurami.

Łuk ozdobiony jest płaskorzeźbami. Reliefy wewnętrzne ukazują triumf Tytusa i zdobyte łupy, umieszczone po stronie wschodniej architrawu pokazują procesję podczas triumfu. Na ścianie północnej – są gloryfikacją jego dokonań. Strona wschodnia to relief jednoplanowy, pozostałe wykorzystują ujęcie wieloplanowe. Łuk Tytusa obrazuje ewolucję rzeźby rzymskiej w I wieku. Łuk był zwieńczony posągiem Cesarza.

Zobacz też: architektura starożytnego Rzymu

Bibliografia:

• Ostrowski Janusz A. - Starożytny Rzym. Polityka i sztuka, PWN, Warszawa - Kraków, 1999, s. 282 - 285