Środki ochrony roślin
Z Wikipedii
Środki ochrony roślin - substancje lub ich mieszaniny oraz żywe organizmy, przeznaczone do ochrony roślin uprawnych przed organizmami szkodliwymi, niszczenia niepożądanych roślin, regulowania wzrostu, rozwoju i innych procesów biologicznych w roślinach uprawnych (z wyjątkiem nawozów) oraz do poprawy właściwości lub skuteczności tych substancji (adiuwanty).
W nazewnictwie międzynarodowym dla wszystkich środków ochrony roślin przyjęła się ogólna nazwa pestycydy. Termin środki ochrony roślin jest pojęciem węższym niż pojęcie pestycydy, ponieważ stosowane są tylko w produkcji roślinnej.
W ochronie roślin obok środków ochrony roślin używa się także substancji niebędących środkami bezpośrednio zabijającymi agrofagi, ale oddziałujących na nie w taki sposób, że organizmy te nie stanowią zagrożenia dla roślin uprawnych. Do tej nowej generacji środków ochrony roślin zalicza się repelenty, atraktanty, antyfidanty, różnego rodzaju feromony itp.
Pod względem zużycia środków ochrony roślin na 1 ha (w przeliczeniu na czysty składnik) Polska należy do krajów o niewielkim zużyciu pestycydów. Nowoczesne pestycydy powinny wykazywać działanie selektywne, działać szybko, ale krótkotrwale, cechować się niską toksycznością dla organizmów stałocieplnych i ludzi oraz nie kumulować się w środowisku, nadawać się do łącznego stosowania z innymi agrochemikaliami oraz być łatwe w przechowywaniu. Środki ochrony roślin stosowane w rolnictwie, leśnictwie i innych pokrewnych działach gospodarki muszą być uprzednio zarejestrowane. Preparat może być zarejestrowany dopiero po sprawdzeniu jego skuteczności biologicznej w warunkach klimatycznych i rolniczych Polski. Poza oceną skuteczności biologicznej jednym z istotnych elementów oceny przydatności każdego środka ochrony roślin jest jego toksyczność dla ludzi i zwierząt stałocieplnych oraz wpływ na środowisko. Działanie kancerogenne lub teratogenne wyklucza możliwość stosowania środka chemicznego w ochronie roślin.
Wszystkie środki ochrony roślin zarejestrowane i dopuszczone do stosowania w rolnictwie są corocznie drukowane w Dzienniku Urzędowym Ministerstwa Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej. W 1991 r. na liście zarejestrowanych pestycydów było 441, w 1992 r. – 449, w 1993 r. – 465, w 1994 r. – 523, a w 1995 r. – 564 pozycji.
Przykłady substancji biologicznie czynnych, których stosowanie w Polsce jest zabronione:[1]
- Insektycydy chloroorganiczne: Aldryna, Chlordan, Chlorodekon, DDT, Dieldryna, HCH techniczny, Heptachlor, Lindan, Mireks, Heksachlorobenzen,Terpeny polichlorowane (np.toksafen)
- Insektycydy fosforoorganiczne: Paration
- Insektycydy pyretroidy: Fenwalerat, Permetryna
- Fungicydy: Kaptafol, Zineb
- Fumiganty: Disiarczek węgla, 1,2-Dibromoetan, 1,2-Dichloroetan, Tetrachlorek Węgla
- Rodentycydy: Kwas Fluorooctowy i jego pochodne
[edytuj] Bibliografia
- Toksykologia Współczesna. Seńczuk Witold (red.). Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2005. ISBN: 8320031281.
