101 km
Z Wikipedii
101 km - forma ograniczenia prawa do swobodnego wyboru miejsca zamieszkania w Związku Radzieckim, która obowiązywała głównie byłych więźniów gułagów. Osoby, które je opuściły, podlegały wielu ograniczeniom, m.in. zamiast zwykłych dowodów tożsamości otrzymywały jedynie dokumenty tymczasowe, tzw. wilczy bilet (ros. волчий билет, czyli "wołczij bilet"). Ograniczał on prawo do zamieszkania w strefie do 100 km od większych miast, skazując tym samym na "wewnętrzne wygnanie". Przepis ten doprowadził do powstania wielu osiedli w odległości właśnie 101 km od granic administracyjnych niektórych miast. Niektóre zmieniły swoje nazwy, ale wciąż istnieją takie, które noszą nazwę Сто пе́рвый киломе́тр (Sto pierwyj kilometr), czyli "Sto pierwszy kilometr".
Niekiedy miejsca te stanowiły skupiska elementów niepożądanych w oczach reżimu, wydalonych z miast. I tak w 1980, przed igrzyskami olimpijskimi w Moskwie, tysiące podejrzanych należących do grup ryzyka zostały wydalone przez KGB z miasta. Byli wśród nich nie tylko dysydenci, ale też bezdomni, przestępcy oraz prostytutki.
