106 Dione
Z Wikipedii
(106) Dione | |
Odkrywca | James Watson |
Data odkrycia | 10 października 1868 |
Nr kolejny planetoidy | 106 |
Charakterystyka orbity (J2000) | |
Występowanie planetoidy |
Pas główny |
Średnia odległość od Słońca |
3,1688 j.a. |
Mimośród | 0,1732 |
Peryhelium | 2,6317 j.a. |
Aphelium | 3,7199 j.a. |
Okres obiegu wokół Słońca |
5 lat 233 dni 14 godzin |
Średnia prędkość orbitalna |
16,61 km/s |
Nachylenie orbity względem ekliptyki |
4,62° |
Charakterystyka fizyczna | |
Średnica | 146,6 km |
Masa | 3,3 × 1018 kg |
Średnia gęstość | ? g/cm3 |
Okres obrotu wokół własnej osi |
(16 h 15 min 36 s) h |
Albedo | 0,09 |
Jasność absolutna | 7,41 m |
Typ spektralny | Typ G |
Średnia temperatura powierzchni | ~156K |
106 Dione – to duża planetoida pasa głównego asteroid.
Spis treści |
[edytuj] Odkrycie
Została odkryta 10 października 1868 roku w Detroit Observatory w mieście Ann Arbor przez Jamesa Watsona. Nazwa planetoidy pochodzi Diony, Tytanidy w mitologii greckiej. Jeden z księżyców Saturna również nazywa się Dione.
[edytuj] Orbita
106 Dione krąży w średniej odległości 3,17 j. a. od Słońca, o okresie obiegu ok. 5 lat i 234 dni. Pełny obrót wokół własnej osi wykonuje w czasie 15 godzin.
[edytuj] Właściwości fizyczne
106 Dione ma najprawdopodobniej skład podobny do planetoidy 1 Ceres.
19 stycznia 1983 Dione zakryła jedną z gwiazd, dzięki czemu określono jej średnicę na 147 km, co zgadza się wartością wyznaczoną przez satelitę IRAS.
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Baza danych małych ciał Układu Słonecznego Jet Propulsion Laboratory
- 106 Dione w bazie JPL
- Diagram orbity 106 Dione