119 Althaea
Z Wikipedii
| (119) Althaea | |
| Odkrywca | James C. Watson |
| Data odkrycia | 3 kwietnia 1872 |
| Nr kolejny planetoidy | 119 |
| Charakterystyka orbity (J2000) | |
| Występowanie planetoidy |
Pas główny |
| Średnia odległość od Słońca |
2,5812942 j.a. |
| Mimośród | 0,0810231 |
| Peryhelium | 2,3721497 j.a. |
| Aphelium | 2,7904387 j.a. |
| Okres obiegu wokół Słońca |
4 lat 54 dni 19 godzin |
| Średnia prędkość orbitalna |
18,53847439 km/s |
| Nachylenie orbity względem ekliptyki |
5,77832° |
| Charakterystyka fizyczna | |
| Średnica | 57,3 km |
| Masa | 2,0 × 1017 kg |
| Średnia gęstość | ? g/cm3 |
| Okres obrotu wokół własnej osi |
11,484 h |
| Albedo | 0,2306 |
| Jasność absolutna | 8,42 m |
| Typ spektralny | Typ S |
| Średnia temperatura powierzchni | ~173K |
119 Althaea - planetoida z grupy pasa głównego asteroid, okrążająca Słońce w ciągu 4,15 lat, w średniej odległości 2,58 j.a. Została odkryta 3 kwietnia 1872 roku w Detroit Observatory w mieście Ann Arbor przez Jamesa Watsona. Nazwa planetoidy pochodzi od Altei postaci z mitologii greckiej.
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Baza danych małych ciał Układu Słonecznego Jet Propulsion Laboratory
- 119 Althaea w bazie JPL
- Diagram orbity 119 Althaea
... | Poprzednia planetoida | 119 Althaea | Następna planetoida | ...
