149 Medusa
Z Wikipedii
| (149) Medusa | |
| Odkrywca | Joseph Perrotin |
| Data odkrycia | 21 września 1875 |
| Nr kolejny planetoidy | 149 |
| Charakterystyka orbity (J2000) | |
| Występowanie planetoidy |
Pas główny |
| Średnia odległość od Słońca |
2,1744038 j.a. |
| Mimośród | 0,0653143 |
| Peryhelium | 2,0323841 j.a. |
| Aphelium | 2,3164235 j.a. |
| Okres obiegu wokół Słońca |
3 lat 76 dni 3 godzin |
| Średnia prędkość orbitalna |
20,19866402 km/s |
| Nachylenie orbity względem ekliptyki |
0,93695° |
| Charakterystyka fizyczna | |
| Średnica | 19,75 km |
| Masa | 8,0 × 1015 kg |
| Średnia gęstość | 2,0 g/cm3 |
| Okres obrotu wokół własnej osi |
26 h |
| Albedo | 0,2334 |
| Jasność absolutna | 10,72 m |
| Typ spektralny | Typ S |
| Średnia temperatura powierzchni | ~189K |
149 Medusa - planetoida z grupy pasa głównego asteroid, okrążająca Słońce w ciągu 3,21 lat, w średniej odległości 2,17 j.a. Została odkryta 21 września 1875 roku w Tuluzie przez Josepha Perrotina. Nazwa planetoidy pochodzi od Meduzy, najmłodszej z trzech Gorgon w mitologii greckiej.
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Baza danych małych ciał Układu Słonecznego Jet Propulsion Laboratory
- 149 Medusa w bazie JPL
- Diagram orbity 149 Medusa
... | Poprzednia planetoida | 149 Medusa | Następna planetoida | ...
