2,4-diizocyjanianotoluen
Z Wikipedii
2,4-diizocyjanianotoluen | |||||
|
|||||
Ogólne informacje | |||||
Nazwa systematyczna | 2,4-diizocyjaniano-1-metylo-benzen | ||||
Inne nazwy | TDI diizocyjanian tolueno-2,4-diylu 2,4-dwuizocyjanian toluilenu |
||||
Wzór sumaryczny | C9H6N2O2 | ||||
Inne wzory | CH3C6H3(NCO)2 | ||||
SMILES | c1(C)c(N=C=O)cc(N=C=O)cc1 | ||||
Masa molowa | 174,16 g/mol | ||||
Wygląd | bezbarwny do jasnożółtego | ||||
Identyfikacja | |||||
Numer CAS | 86-91-9 | ||||
Właściwości | |||||
Gęstość i stan skupienia | 1,214 g/cm3 ; ciecz | ||||
Rozpuszczalność w wodzie | reaguje z wodą | ||||
Temperatura topnienia | 21,8 °C (294,95 K) | ||||
Temperatura wrzenia | 251 °C (524,15 K) | ||||
Niebezpieczeństwa | |||||
Klasyfikacja UE | Treść oznaczeń: T+ - silnie toksyczny |
||||
NFPA 704 | |||||
Zwroty ryzyka | R: 26-36/37/38-40-42/43-52/53 | ||||
Zwroty bezpieczeństwa | S: 23-36/37-45-61 | ||||
Numer RTECS | CZ6300000 | ||||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą warunków standardowych (25°C, 1000 hPa) |
2,4-diizocyjanianotoluen (2,4-TDI, diizocyjanian tolueno-2,4-diylu, 2,4-dwuizocyjanian toluilenu), związek organiczny z grupy aromatycznych izocyjanianów o wzorze: CH3C6H3(NCO)2.
Stosowany jest albo w formie czystej (2,4-TDI), albo w mieszaninie z izomerem 2,6 (2,6-TDI) w stosunku 65:35. Pod wpływem silnych alkaliów lub po ogrzaniu powyżej temperatury 45°C TDI polimeryzuje. W wodzie nie rozpuszcza się lecz gwałtownie reaguje z wydzieleniem dwutlenku węgla CO2. Reaguje również ze związkami zawierającymi aktywne atomy wodoru, takimi jak alkohole, fenole, kwasy, aminy. Reakcje TDI ze związkami zawierającymi dwie lub więcej grup funkcyjnych prowadzą do wytworzenia wielkocząsteczkowych produktów. Praktyczne znaczenia mają reakcje z alkoholami wielowodorotlenowymi (lub związkami zawierającymi co najmniej dwie grupy -OH, zwanymi potocznie poliolami), prowadzące do uzyskania szerokiej gamy poliuretanów. Szybkość takich reakcji w praktyce zwiększa się poprzez stosowanie katalizatorów (np. amin trzeciorzędowych, związków organometalicznych). TDI wykorzystuje się do syntezy tworzyw poliuretanowych, m.in. pianek poliureatanowych. TDI jest związkiem toksycznym; ze względu na stosunkowo wysoką prężność par działa poprzez drogi oddechowe powodując poważne uszkodzenia organizmu. Między innymi ze względu na tę ostatnią właściwość często stosuje się inne, mniej lotne (a zatem mniej toksyczne), wieloizocyjaniany np. MDI - 4,4' diizocyjanianodifenylometan (lub jego odmianę PMDI).