2 plus 1
Z Wikipedii
| Dwa Plus Jeden | |
| Rok założenia | 1971 |
| Rok rozwiązania | 1999 |
| Pochodzenie |  Polska, Warszawa |
| Instrument | flet, gitara, harmonijka ustna, pianino, gitara basowa, gitara elektryczna, saksofon, keyboard, syntezator, perkusja |
| Gatunek | pop, folk, rock, disco |
| Aktywność | 1971-1992 1998-1999 |
| Wytwórnia płytowa | Tonpress, Polskie Nagrania, Savitor, Yesterday, Autobahn |
| Powiązania | ABBA, Andrzej i Eliza |
| Ostatni skład | |
| Cezary Szlązak | |
| Poprzedni członkowie | |
| Janusz Kruk Elżbieta Dmoch Andrzej Rybiński Andrzej Krzysztofik |
|
| Współpracownicy | |
| Andrzej Mogielnicki Jan Szewczyk Katarzyna Gärtner |
|
| Strona internetowa | |
2 plus 1 - zespół polskiej muzyki pop, jeden z najpopularniejszych w Polsce w latach 70. XX wieku. Zespół reprezentował typowy, środkowy nurt tej muzyki, tworząc najczęściej w stylistyce balladowej. Odwoływali się jednak często do polskiej muzyki ludowej, przez co uznawani są za jednych z protoplastów muzyki folkowej w Polsce, tym bardziej że jako pierwsi przybliżyli polskiej publiczności folkową muzykę irlandzką w 1979 roku wysoko ocenianą płytą Irlandzki tancerz, która stała się punktem odniesienia dla następnych polskich twórców tego gatunku.
Spis treści |
[edytuj] Historia
[edytuj] Lata 70: Szczyt popularności
Zespół powstał w styczniu 1971 roku, a jego trzon tworzyło małżeństwo: Elżbieta Dmoch (śpiew, flet) i Janusz Kruk (gitara, śpiew). Wkrótce do współpracy zaprosili gitarzystę Andrzeja Rybińskiego i występowali wspólnie pod roboczą nazwą Smak Miodu, którą wkrótce zmieniono na Dwa Plus Jeden. Zespół nawiązał współpracę z Katarzyną Gärtner i stał się pierwszym estradowym wykonawcą jej piosenek.
Andrzej Rybiński szybko opuścił zespół i założył konkurencyjną grupę Andrzej i Eliza. Jego miejsce zajął Andrzej Krzysztofik i w takim składzie zespół nagrał swoje dwie pierwsze płyty. Pierwszy LP zatytułowany Nowy wspaniały świat został wydany pod koniec 1972 roku. Przyniósł grupie ogromną popularność, dzięki takim hitom jak "Chodź, pomaluj mój świat", "Czerwone słoneczko" czy "Wstawaj, szkoda dnia".
Zespół koncertował w kraju i zagranicą, zdobył liczne nagrody, między innymi na festiwalu w Opolu w 1973 roku (nagroda dziennikarzy za piosenkę Codzienność) czy festiwalu w Sopocie w 1974 roku, gdzie grupa zajęła III miejsce za piosenkę "Kołysanka matki", a Elżbieta Dmoch otrzymała tytuł Miss Obiektywu. Wkrótce pojawiła się druga płyta zespołu, Wyspa dzieci (1975). Dwa Plus Jeden należał wówczas do czołówki najpopularniejszych polskich zespołów. Wydał kolejne płyty: Aktor, poświęconą zmarłemu Zbigniewowi Cybulskiemu, Teatr na drodze z wielkim hitem "Windą do nieba" oraz "Irlandzki tancerz" zawierającą piosenki inspirowane irlandzką muzyką ludową.
[edytuj] Lata 80: Międzynarodowa kariera i rozwój muzyczny
Latem 1979 roku zespół nagrał singel "Easy Come, Easy Go" przeznaczony na zachodni rynek. Okazał się on sporym sukcesem, więc po nawiązaniu współpracy z niemieckimi producentami w 1980 roku ukazał się longplay pod tym samym tytułem. Płyta odniosła wielki sukces, a kolejne piosenki stały się wielkimi przebojami, na przykład "Singapore". W roku 1981 ukazała się kolejna anglojęzyczna płyta Dwa Plus Jeden, Warsaw Nights. Niestety, dobrze zapowiadającą się międzynarodową karierę zespołu przerwał stan wojenny. Wyjazdy za granicę stały się utrudnione, więc grupa skupiła się wyłącznie na karierze w Polsce.
W 1983 roku, po nawiązaniu ściślejszej współpracy z Andrzejem Mogielnickim, zespół zaprezentował awangardowy występ na festiwalu w Opolu, gdzie zaskoczył publiczność nowymi piosenkami z nadchodzącej płyty. Niedługo potem została wydana ósma płyta zatytułowana Bez limitu. Została bardzo dobrze przyjęta przez publiczność, która była pod wrażeniem nowego stylu, będącego połączeniem muzyki elektronicznej i nowofalowego rocka. Grupa lansowała kolejne przeboje z płyty: "Nic nie boli", "Requiem dla samej siebie", "Superszczur". W 1984 Dwa Plus Jeden nagrała następny hit "Wielki mały człowiek", który zapowiadał kolejną płytę.
W drugiej połowie lat 80. nastąpiło zwolnienie tempa przez zespół. Grupa coraz rzadziej pojawiała się w telewizji, a Janusz i Elżbieta rozstali się w życiu prywatnym. Mimo to w 1989 roku została wydana kolejna studyjna płyta Antidotum. Album jednak nie dorównał popularnością poprzednim wydawnictwom zespołu. W tym samym roku podczas koncertu w USA Janusz Kruk zasłabł na scenie.
[edytuj] Lata 90: Rozpad grupy i próba powrotu
Rok 1992 przyniósł kres działalności grupy, gdy 18 czerwca na zawał serca umarł Janusz Kruk, lider zespołu.
Zespół na krótko wznowił działalność w roku 1998. Grupa wystąpiła kilka razy na żywo, m.in. na koncercie Pożegnanie lata zorganizowanym przez TVP. Rok później zespół wziął udział w programie Elżbiety Skrętkowskiej Szansa Na Sukces. Planowano kolejne występy, a nawet nagranie premierowego materiału. Niestety, po paru miesiącach Elżbieta Dmoch zrezygnowała z kontynuowania współpracy i zespół Dwa Plus Jeden ponownie się rozwiązał. Od kwietnia 1999 zespół tworzą: Urszula Blaszyńska – wokal, Tomasz Kosiarkiewicz – instrumenty klawiszowe, wokal, Michał Król – gitara, wokal, Dariusz Sygitowicz – perkusja, wokal, Cezary Szlązak – wokal, syntezator, klarnet, akordeon, lider.
[edytuj] Nazwa
Dopuszczalne są różne pisownie nazwy grupy. Pierwsza pojawiła się forma Dwa Plus Jeden - na okładce debiutanckiej płyty zespołu Nowy wspaniały świat. Jednak najczęściej na okładkach grupy używano wersji 2 Plus 1. Na okładce albumu Aktor pod polską nazwą zespołu widnieje też angielska: Two Plus One, a na okładce płyty Wyspa dzieci można znaleźć nawet formę Dwa + Jeden.
[edytuj] Dyskografia
[edytuj] Albumy
- 1972: Nowy wspaniały świat LP, CD
- 1975: Wyspa dzieci LP, CD
- 1977: Aktor LP, CD
- 1978: Teatr na drodze LP, CD
- 1979: Irlandzki tancerz LP, CD
- 1980: Easy Come, Easy Go LP
- 1981: Warsaw Nights LP
- 1983: Bez limitu LP, CD
- 1985: Video LP
- 1986: Greatest Hits Live LP
- 1989: Antidotum LP, CD
- 1991: Greatest Hits Vol. 2 CD
- 1996: 21 Greatest Hits CD
- 1998: Gold CD
- 1999: Złote przeboje CD
- 2000: Wielki mały człowiek CD
- 2003: Perły - Windą do nieba CD
- 2004: Wielki mały człowiek - The Best Of CD
- 2006: Złota kolekcja CD
- 2007: XXI wiek CD
[edytuj] Single (wybór)
- 1974: Na Luzie / Lato Na Urodziny
- 1975: Na Naszym Piętrze Nowina / Bez Pieniędzy
- 1975: Wyspa Dzieci / Bez Pieniędzy
- 1976: It's No The Way To Say Goodbye / Outing
- 1976: A Ty Się Z Tego Śmiej / Urodzeni Nad Wisłą
- 1978: Orkiestra Klownów / Oszczędzaj Serce
- 1978: Taksówka Nr 5 / Z Popiołu I Wosku
- 1978: Ding-Dong / W Ringo Graj Ze Mną
- 1978: California Mon Amour / Podobny Do Ludzi
- 1982: Kalkuta Nocą / Obłędu Chcę
- 1983: Krach / XXI Wiek (Dla Wszystkich Nas)
- 1984: Wielki Mały Człowiek / Cudzy Ogień Nie Grzeje
- 1985: Video / Samo Życie (Chmury Umysłu)
- 1985: Koszmar / Chińskie Latawce
- 1985: Orły Do Boju / Trochę Nadziei Na Wygraną
[edytuj] EP
- 1971: 2+1
- 1974: Two Plus One
- 1976: Dwa Plus Jeden
[edytuj] Pocztówki dźwiękowe
- 1971: Bądź Zdrowa Dziewczyno / Hej, Dogonię Lato
- 1971: Nieznany Szlak
- 1971: Śpij Baju Baju
- 1971: Już Nie Będę Taki Głupi
- 1971: Panna Radosna
- 1972: Wstawaj, Szkoda Dnia / Zielona Droga
- 1972: Chodź, Pomaluj Mój Świat
- 1973: Gwiazda Dnia / Baobab
- 1973: Lada Dzień Przyjdą Święta
- 1973: Klub Pickwicka
- 1974: Uśmiechnij Się, Wyprostuj Się
- 1974: W Młodości Sadźcie Drzewa
- 1974: Lato Na Urodziny
- 1975: Gdzieś W Sercu Na Dnie / Song Rodziców
- 1975: Kołysanka Matki
- 1975: Na Luzie
- 1975: Setki Mil
- 1976: Odpłyniesz Wielkim Autem
- 1976: A Ty Się Z Tego Śmiej
- 1977: Windą Do Nieba / U Kowala
- 1977: Romanse Za Grosz / California Mon Amour
- 1978: Komu W Oczach Słońce / O Leli Lo
- 1978: U Nas Już Po Burzy
- 1978: Podobny Do Ludzi
- 1981: Droga Donikąd / Muzyka W Domu Lalek
[edytuj] Najpopularniejsze piosenki
- 1972: "Czerwone słoneczko"
- 1972: "Chodź, pomaluj mój świat"
- 1972: "Hej, dogonię lato"
- 1972: "Wstawaj, szkoda dnia"
- 1973: "Codzienność"
- 1974: "Na luzie"
- 1974: "Kołysanka matki"
- 1975: "Wyspa dzieci"
- 1976: "Odpłyniesz wielkim autem"
- 1977: "Muzyka wstąpi w serca nam"
- 1978: "Windą do nieba"
- 1978: "Ding, Dong"
- 1978: "California Mon Amour"
- 1978: "O Leli Lo!"
- 1979: "Idę na zachód zielony"
- 1979: "Easy Come, Easy Go"
- 1980: "Singapore"
- 1981: "Iść w stronę słońca"
- 1982: "Nic nie boli"
- 1983: "Requiem dla samej siebie"
- 1983: "Superszczur"
- 1983: "XXI wiek (Dla wszystkich nas)"
- 1984: "Wielki mały człowiek"
- 1985: "Video"
- 1989: "Ocalę Cię"
[edytuj] Pozycje na liście przebojów
Poniższa tabela prezentuje pozycje piosenek grupy Dwa Plus Jeden z lat 1982-85 na Liście przebojów Programu Trzeciego.
Pozycje w nawiasach oznaczają, iż dane piosenki nie trafiły na główne zestawienie listy i znalazły się tylko w poczekalni.
| Rok | Tytuł | Polska | Tygodnie na liście |
Album |
|---|---|---|---|---|
| 1982 | "Nic nie boli" | 7 | 7 | Bez limitu |
| 1983 | "Requiem dla samej siebie" | 19 | 1 | |
| "XXI wiek (Dla wszystkich nas)" | 16 | 3 | ||
| "Gorące telefony" | (23) | 0 | ||
| "Superszczur" | (29) | 0 | ||
| 1984 | "Gdy grali dla nas Rolling Stones" | 16 | 7 | |
| "Wielki mały człowiek" | 13 | 9 | Video | |
| 1985 | "Cudzy ogień nie grzeje" | 30 | 1 | - |
| "Video" | 16 | 6 | Video | |
| "Samo życie" | (36) | 0 | ||
| "Chińskie latawce" | 29 | 2 |
