55 Cancri b

Z Wikipedii

55 Cancri b
Parametry orbity
Półoś wielka (a) 0.115 ± 0.003 j.a.
Mimośród (e) 0.0197 ± 0.01
Okres orbitalny (P) 14.67 ± 0.0006 d
Inklinacja (i)  ?°
Długość
perycentrum π
131.49 ± 33°
Epoka (τ) 2,453,021.08 ± 0.01 JD
Charakterystyka fizyczna
Masa >0.784 ± 0.09 MJ
Promień  ? RJ
Gęstość  ? kg/
Temperatura  ? K
Odkrycie
Odkrywcy Butler, Marcy
Data 1996

55 Cancri b jest drugą planetą pozasłoneczną orbitującą wokół gwiazdy 55 Cancri A. Dla uniknięcia mylenia jej z drugim składnikiem układu 55 Cancri – czerwonym karłem 55 Cancri B – planeta ta nazywana jest też 55 Cancri Ab. Z powodu niewielkiej odległości od swej gwiazdy oraz masy tylko nieznacznie mniejszej od masy Jowisza, zalicza się go do klasy gorących jowiszów.

Spis treści

[edytuj] Odkrycie

Podobnie jak większość znanych planet pozasłonecznych, także i ta została odkryta przez pomiary zmian prędkości radialnej 55 Cancri A powodowanych oddziaływaniem grawitacyjnym planety na gwiazdę. Dokładne pomiary przesunięcia Dopplerowskiego w widmie 55 Cancri A wykazały około 15-dniową okresowość zmian. Odkrycie planety zostało ogłoszone w 1996, razem z odkryciem planety Tau Boötis i Ypsilon Andromedae.

Okazało się jednak, że odkrycie tej planety nie tłumaczyło w pełni obserwowanych odchyleń w prędkości radialnej 55 Cancri A. Te nieścisłości doprowadziły w 2002 do odkrycia planety 55 Cancri d.

[edytuj] Orbita i masa

55 Cancri b ma krótki, niespełna 15-dniowy okres obiegu, choć nie jest on aż tak rekordowo krótki jak u uprzednio odkrytej 51 Pegasi b (innego przedstawiciela kategorii gorących Jowiszów). Planeta jest w rezonansie orbitalnym 1:3 z pobliską planetą 55 Cancri c

[edytuj] Charakterystyka

Z uwagi na swoją dużą masę, 55 Cancri b jest gazowym olbrzymem bez jakiejkolwiek stałej powierzchni. Planeta została odkryta w sposób pośredni, więc cechy takie jak promień, skład czy temperatura nie są znane. Zakładając, że planeta ta ma skład jak u Jowisza a jej środowisko jest blisko równowagi chemicznej przewiduje się, że 55 Cancri b ma bezchmurne górne partie atmosfery z widmem zdominowanym przez absorpcję metali alkalicznych.

Jest mało prawdopodobne, by planeta miała duże księżyce ponieważ siły pływowe wyrzuciłyby je z orbity lub zniszczyły w relatywnie krótkim czasie.

[edytuj] Linki zewnętrzne