809 Lundia
Z Wikipedii
| (809) Lundia | |
| Odkrywca | Max Wolf |
| Data odkrycia | 11 sierpnia 1915 |
| Nr kolejny planetoidy | 809 |
| Charakterystyka orbity (J2000) | |
| Występowanie planetoidy |
Pas główny |
| Średnia odległość od Słońca |
2,2827 j.a. |
| Mimośród | 0,1927 |
| Peryhelium | 1,8427 j.a. |
| Aphelium | 2,7227 j.a. |
| Okres obiegu wokół Słońca |
3 lat 164 dni 17 godzin |
| Średnia prędkość orbitalna |
19,71 km/s |
| Nachylenie orbity względem ekliptyki |
7,14° |
| Charakterystyka fizyczna | |
| Średnica | 7-10 km |
| Masa | 0,2-2 × 1015 kg |
| Okres obrotu wokół własnej osi |
15,4 h |
| Jasność absolutna | 11,8 m |
| Typ spektralny | Typ V |
| Średnia temperatura powierzchni | śred. 165-180K max. 260-280K |
| Satelity naturalne | 1 - S/2005 (809) 1 |
809 Lundia (1915 XP) – planetoida z grupy pasa głównego asteroid.
Spis treści |
[edytuj] Odkrycie
Została odkryta 11 sierpnia 1915 roku w Heidelberg-Königstuhl State Observatory w Heidelbergu przez Maxa Wolfa. Nazwa planetoidy pochodzi od obserwatorium astronomicznego z Lund w Szwecji.
[edytuj] Orbita planetoidy
809 Lundia krąży w średniej odległości ok. 2,28 j.a. od Słońca. Jej trajektoria jest elipsą o mimośrodzie 0,19. Wykonuje jeden obieg wokół naszej Dziennej Gwiazdy w ciągu 3 lata i 165 dni. Orbita planetoidy jest nachylona pod kątem 7,14º do płaszczyzny ekliptyki.
Asteroida ta orbituje wśród członków rodziny planetoidy Flora, jednakże przypuszcza się, iż jest ona fragmentem pochodzącym od 4 Westa (powstałym w wyniku zderzenia Westy z jakimś dużym obiektem), powinna być raczej zaliczona do rodziny planetoidy Westa, choć jej orbita odbiega od przedziału dla trajektorii tej rodziny. Nie jest jasne, dlaczego różnice w parametrach orbit są tak duże; może chodzi tu o wpływ efektu Jarkowskiego lub jakiś rezonans orbitalny z Jowiszem bądź Saturnem.
[edytuj] Właściwości fizyczne
Średnica tego obiektu wynosi ok. 7-10 kilometra. Jest to planetoida typu V. Jej jasność absolutna to 11,8m. Obrót wokół własnej osi zajmuje jej 15,4 godziny.
Temperatura na powierzchni planetoidy wynosi średnio 165-180 K (maks. 260-280 K).
[edytuj] Podwójność planetoidy
809 Lundia posiada swój księżyc, który oznaczono prowizorycznie S/2005 (809) 1. Ma on wielkość zbliżoną do Lundii - ok. 7-10 km; można zatem mówić tu o typowym przykładzie planetoidy podwójnej. Okres obiegu obydwu składników wokół wspólnego środka masy to 15,4 godziny. Obydwa ciała są najprawdopodobniej zwrócone do siebie tymi samymi stronami. Odległość między nimi szacowana jest na 10-20 km. Odkrycia dokonał zespół astronomów z poznańskiego Obserwatorium Astronomicznego UAM pod kierownictwem Agnieszki Kryszczyńskiej w składzie: Agnieszka Kryszczyńska, Tomasz Kwiatkowski, Roman Hirsch, Magdalena Polińska, Krzysztof Kamiński i Anna Marciniak.
[edytuj] Zobacz też
- Lista planetoid
- Lista planetoid z księżycami
- Rodzina planetoidy Westa
- Przegląd zagadnień z zakresu astronomii i astronautyki
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Baza danych małych ciał Układu Słonecznego Jet Propulsion Laboratory
- 809 Lundia w bazie JPL
- Diagram orbity 809 Lundia
