Aberracja chromatyczna
Z Wikipedii
Aberracja chromatyczna to cecha soczewki lub układu optycznego, wynikająca z odmiennych odległości ogniskowania (ze względu na różną wartość współczynnika załamania) dla poszczególnych barw widmowych światła (różnych długości fali światła). W rezultacie występuje rozszczepienie światła, które widoczne jest na granicach kontrastowych obszarów pod postacią kolorowej obwódki (zobacz zdjęcie obok).
Aberracja chromatyczna występuje również w soczewce ludzkiego oka, powodując barwne obwódki (pomarańczowe i niebieskie) wokół ciemnych przedmiotów na jasnym tle. W przypadku układów optycznych (teleskopy, obiektywy fotograficzne etc.) jest to wada pogarszająca jakość odwzorowania.
[edytuj] Korekcja
Po raz pierwszy została skorygowana w dużym stopniu w układzie soczewek o nazwie achromat wynalezionym przez Anglika Johna Dollond'a (1706-1761) w Anglii. Praktycznie pełną jej korekcję zapewnia apochromat.
[edytuj] Czarno-biała fotografia
Zjawisko to jest znane również w czarno-białej fotografii. Nie występują tam co prawda kolory, ale aberracja chromatyczna powoduje nieostrość obrazu. Korekcję można osiągnąć poprzez zastosowanie apochromatu, lub też przez użycie odpowiedniego filtru kolorowego o wąskim pasmie przepustowości lub przez odpowiednie konwertowanie pojedynczych kanałów koloru do kanału czarno-białego. Niektóre z tych metod wymagają jednak zwiększenia czasu ekspozycji.