Aborcja w Islandii
Z Wikipedii
Aborcję w Islandii zalegalizowano w 1975 roku w następujacych okolicznościach:
- Gdy kobieta urodziła kilkoro dzieci w krótkim odstępie czasu, bądź niewielki okres minął od jej ostatniego porodu.
- Jeśli kobieta doświadcza trudnej sytuacji rodzinnej z powodu dużych rozmiarów rodziny bądź choroby któregoś z domowników.
- Gdy kobieta nie może ze względu na swój wiek lub niedojrzałość psychiczną zapewnić dziecku opieki na satysfakcjonującym poziomie.
- Wystepują inne powody społeczne porównywalne do wspomnianych wyżej.
- Gdy kontyuacja ciąży lub poród zagraża zdrowiu fizycznemu lub psychicznemu matki.
- Gdy istnieje uzasadnione podejrzenie, że dziecko urodzi się poważnie upośledzone.
- Gdy ciężka choroba znacząco ogranicza zdolność jednego z rodziców do opieki nad dzieckiem.
- Gdy ciąża jest wynikiem gwałtu.[1]
Ustawa zabrania aborcji po 16. tygodniu ciąży za wyjątkiem racji medycznych i eugenicznych. Po dokonaniu aborcji szpital ma obowiązek poinformować kobietę o dostępnych środkach antykoncepcyjnych. Liczba wykonywanych aborcji w stosunku do liczby urodzeń jest mniejsza niż w innych państwach skandynawskich, co spowodowane jest większą restrykcyjnością przepisów.
