Actio ex stipulatu
Z Wikipedii
Actio ex stipulatu – w prawie rzymskim, zbiorcza nazwa powództw służących stypulatorowi do dochodzenia - w procesie formułkowym - przyrzeczonego świadczenia.
Powództwo było in personam – pozwanym mógł być wyłącznie dłużnik stypulacyjny.
Spis treści |
[edytuj] Rodzaje powództw
[edytuj] Condictio certae creditae pecuniae
Do dochodzenia przyrzeczonego stypulacyjnie świadczenia pieniężnego służyło powództwo zwane condictio certae creditae pecuniae lub actio certae creditae pecuniae.
[edytuj] Actio ex stipulatu certi
Do dochodzenia, innej niż pieniądze, przyrzeczonej stypulacyjnie rzeczy ściśle określonej służyło powództwo actio ex stipulatu certi. W prawie justyniańskim powództwo to znane jest jako condictio certae rei.
[edytuj] Actio ex stipulatu incerti
Do dochodzenia przyrzeczonej stypulacyjnie rzeczy nieokreślonej lub świadczenia polegającego na działaniu (facere), służyło powództwo actio ex stipulatu incerti. W prawie justyniańskim powództwo to znane jest jako actio ex stipulatu.
[edytuj] Bibliografia
- Władysław Rozwadowski "Prawo rzymskie" Wydanie II. Poznań 1992 ISBN 83-01-10031-1