Wikipedysta:Adam Andrzejewski/brudnopis
Z Wikipedii
Persefona (gr. Περσεφόνη Persephone "niszczę zabójstwem"; także Kora - gr. Κόρη Kore "dziewczyna") – w mitologii greckiej córka Demeter i Zeusa. Według pewnych źródeł, Persefona jest również siostrą Hekate. Żona Hadesa, bogini kiełkującego ziarna, królowa świata podziemnego. W mitologii rzymskiej utożsamiana z Prozerpiną.
Gdy zerwała zdradziecki kwiat Narcyza została uprowadzona przez Hadesa. Bóg podstępnie poczęstował ją owocem granatu. Przez to stała się jego żoną i zarazem panią podziemnego świata zmarłych. Atrybuty Persefony to kłosy, maki, narcyzy i owoc granatu. Persefona w podziemiach spędzała tylko zimę. Wywoływało to smutek Demeter, która z tego powodu zsyłała na świat chłód. Na wiosnę, kiedy Persefona powracała do matki świat pokrywał się kwiatami. Jesienią Demeter zaczynała odczuwać smutek wiedząc o przyszłym rozstaniu z córką, co powodowało obumieranie całej natury. W ten sposób starożytni Grecy wyjaśniali sobie następstwo pór roku.
Persefonie i jej matce, Demeter był poświęcony starożytny kult missteryjny (misteria eleuzyjskie). Porwana przez Hadesa, stała się panią świata zmarłych. W tym czasie jej matka, bóstwo urdodzaju i płodności, poszukiwała jej pogrążona w głebokiej żałobie, przez co na ziemi zapanował nieurodzaj. Zeus nakazał, aby Persefona przez część roku przebywała na ziemi z matką (odpowiada temu okres wzrostu roślin) a pozostałą część spędzała ze swym mężem (to okres wegetacji roślin). Persefona jako żona pana podziemia była również boginią śmierci.
