Adela z Normandii

Z Wikipedii

Adela z Normandii, Adela z Blois, Adela Angielska (ur. ok. 1062, zm. 8 marca 1137 w Marcigny), hrabina Blois, córka króla Anglii i księcia Normandii Wilhelma Zdobywcy i Matyldy, córki Baldwina V, hrabiego Flandrii. Siostra królów Wilhelma II i Henryka I. Matka króla Stefana.

Jej dokładna data urodzenia nie jest znana. Przyjmuje się, że urodziła się między 1060 a 1067 r. Otrzymała staranne wykształcenie, biegle znała łacinę. Początkowo była zaręczona z Szymonem Crispinem, hrabią Amiens, który jednak ostatecznie odmówił jej poślubienia i został zakonnikiem. Ostatecznie Adela poślubiła między 1080 a 1084 r. Stefana Henryka (ok. 1045 - 19 maja 1102), syna i dziedzica Tybalda III, hrabiego Blois, i Gersendy, córki Herberta I, hrabiego Maine.

Stefan i Adela mieli razem dwanaścioro dzieci. Kolejność ich narodzin jest nieznana:

• Wilhelm (zm. 1150), hrabia Chartres, ożenił się z Agnes de Sulli, miał dzieci
• Tybald II (1092 - 8 stycznia 1152), hrabia Blois i Szampanii
• Odon, zmarł młodo
• Stefan (ok. 1096 - 25 października 1154), król Anglii
• Lucia-Mahaut (zm. 25 listopada 1120), żona Richarda d'Avranches, 2. hrabiego Chester
• Agnieszka, żona Hugona III de Puiset
• Eleonora (1104 - 1147), żona Raoula I, hrabiego Vermandois
• Alicja (zm. 1145), żona Renalda III, hrabiego de Joigni
• Lithuise (1094 - 1118), żona Milona I, pana de Montlhéry
• Henryk (1101 - 8 sierpnia 1171), biskup Winchester
• Humbert, zmarł młodo
• Filip (zm. 1100), biskup Châlons-sur-Marne

Adela wywierała wielki wpływ na rządy Stefana w hrabstwie Blois. Jej imię pojawia się obok imienia męża na większości dokumentów. Szczególnie aktywnie Adela działała w zakresie spraw kościelnych. W 1095 r. nakłoniła mężą do udziału w wyprawie krzyżowej. Podczas jego nieobecności występowała jako regentka hrabstwa w imieniu Stefana, a po jego śmierci w 1102 r. w imieniu syna Tybalda. W 1105 r. była mediatorką w sporze między jej bratem, królem Henrykiem I, a arcybiskupem Canterbury Anzelmem. W 1109 r. przekazała rządy w hrabstwie Tybaldowi.

W 1120 r. Adela wycofała się do Marcigny, gdzie spędziła ostatnie lata swojego życia. Dożyła jeszcze wstąpienia swojego młodszego syna Stefana na tron Anglii w 1135 r. Zmarła dwa lata później. Została pochowana w opactwie Świętej Trójcy w Caen.

[edytuj] Bibliografia

• Kimberly LoPrete, The Anglo-Norman Card of Adela of Blois, Albion 22 (1990)
• Kimberly LoPrete, Adela of Blois and Ivo of Chartres: Piety, Politics, and the Peace in the Diocese of Chartres, Anglo-Norman Studies 19