Adrian z Canterbury
Z Wikipedii
Święty Adrian z Canterbury (ur. w Afryce, zm. 9 stycznia 710) – mnich benedyktyński w klasztorze pod Neapolem, arcybiskup Canterbury, święty.
Posiadał głęboką znajomość Pisma Świętego, był biegły w nauce Ojców Kościoła, władał dobrze greką i łaciną. Wyznaczony przez papieża św. Witaliana na stanowisko arcybiskupa Canterbury. Wymówił się od tej godności, uważając się za niegodnego, zaproponował na to miejsce św. Teodora z Tarsu. Papież zgodził się, pod warunkiem że Adrian będzie doradcą Teodora. Wyruszyli do Brytanii w 668 roku. Podczas podróży Adrian został uwięziony przez Ebroina, burmistrza Neustrii we Francji, jako wysłannik wschodniego cesarza. Teodor ruszył w dalszą drogę sam.
Po uwolnieniu Adrian dotarł do Brytanii i został mianowany opatem w klasztorze Św. Piotra i Pawła w Canterbury. Pod jego rządami szkoła klasztorna zdobyła sławę przyciągając wielu studentów z zagranicy. Św. Adrian umarł 9 stycznia 710 roku.
Jego święto przypada na 9 stycznia.
Poprzednik Wighard |
arcybiskup Canterbury 664-668 |
Następca Teodor z Tarsu |