Aftartodoketyzm
Z Wikipedii
Aftartodoketyzm (gr. “niezniszczalność, mniemanie, przypuszczenie, pozór”). Powstała w VI wieku herezja monofizycka, założona przez Juliana z Halikamasu. Głosiła ona, że od momentu wcielenia natura ludzka Jezusa została wchłonięta przez naturę boską, co spowodowało że ciało Chrystusa było niezniszczalne i nieśmiertelne, Jezus jednak przyjął dobrowolnie cierpienia dla naszego dobra. Wg aftartodoketów Jezus jadł i spał tylko na pokaz a cierpienie udawał.