AgustaWestland EH101
Z Wikipedii
| AgustaWestland EH101 | |
 |
|
| Dane podstawowe | |
| Państwo | Włochy/Wielka Brytania |
| Producent | Agusta |
| Typ | śmigłowiec transportowy/morski |
| Konstrukcja | metalowa |
| Załoga | 4 osoby |
| Dane techniczne | |
| Napęd | 3x Rolls-Royce/Turbomeca RTM322-01 |
| Moc | 3x 1725 kW |
| Wymiary | |
| Średnica wirnika | 18,5 m |
| Długość kadłuba | 22,8 m |
| Wysokość | 6,65 m |
| Masa | |
| Własna | 10500 kg |
| Startowa | 14600 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maksymalna | 309 km/h |
| Pułap praktyczny | 3300 m |
| Dane operacyjne | |
| Liczba miejsc | |
| 30 | |
| Użytkownicy | |
| Dania, Japonia, Kanada, Portugalia, USA, Wielka Brytania, Włochy | |
| Rzuty | |
 |
|
AgustaWestland EH101- europejski śmigłowiec wielozadaniowy opracowany przez dwie firmy: włoską Agusta i brytyjską Westland Helicopters. Firmy te po połączeniu tworzą obecnie konsorcjum AgustaWestland. W służbie brytyjskiej i portugalskiej śmigłowiec nosi nazwę Merlin.
[edytuj] Historia
W 1977 Brytyjskie Ministerstwo Obrony ogłosiło wymagania jakie powinien spełniać nowy śmigłowiec do zwalczania okrętów podwodnych mający zastąpić Westland Sea King. W tym samym czasie Włoska Marynarka Wojenna również poszukiwała następcy dla budowanych na licencji przez Agustę Sea Kingów. Doszło do rozmów o współpracy, których owocem była podpisana w 1979 umowa o utworzeniu nowej firmy EH Industries. Celem konsorcjum było opracowanie śmigłowca transportowego, taktycznego, wielozadaniowego dla wojsk lądowych i marynarki wojennej. Zdecydowano się na opracowanie równocześnie trzech wariantów, ponieważ charakterystyki wymagane od tego typu śmigłowców były do siebie zbliżone.
[edytuj] Użytkownicy
- Siły Powietrzne Danii otrzymały 8 śmigłowców w wersji SAR (ratowniczej - Search And Rescue) i 6 maszyn przeznaczonych do transportu taktycznego. Ostatni z 14 zamówionych EH101 został dostarczony 1 marca 2007. Pierwszy śmigłowiec w wersji SAR osiągnął gotowość operacyjną w kwietniu 2007.
- Japońskie Powietrzne Siły Samoobrony oraz Japońskie Morskie Siły Samoobrony zamówiły w 2003 14 śmigłowców przeznaczonych do wykonywania misji wykrywania i niszczenia min morskich a także do zadań transportowych.
- W 1998 Policja Tokijska jako pierwszy użytkownik cywilny otrzymała jeden śmigłowiec EH101
- Marynarka Wojenna Kanady otrzymała 15 śmigłowców przeznaczonych do zadań SAR oznaczonych jako CH-149 Cormorant. Pierwsze dwie maszyny dostarczono we wrześniu 2001.
- Portugalskie Siły Powietrzne kupiły 12 śmigłowców: 6 w wersji ratowniczej SAR, 4 ratowniczo-bojowej Combat SAR, 2 do kontroli rybołówstwa SIFICAP - dostarczone do 2006.
- Korpus Piechoty Morskiej Stanów Zjednoczonych otrzyma do 2008 23 śmigłowce przeznaczone dla jednostki Marine One która obsługuje transport m.in. prezydenta. Śmigłowce mają być montowane na licencji w Stanach Zjednoczonych, a większość ich wyposażenia ma pochodzić z firm amerykańskich. Produkowane tam maszyny mają być sprzedawane pod oznaczeniem US101 a ich wojskowe oznaczenie to VH-71A Kestrel.
- Marynarka brytyjska Royal Navy zamówiła 44 śmigłowce w wersji do zwalczania okrętów podwodnych, oznaczone Merlin HAS.1, ostatecznie Merlin HM1. Dostarczono je w latach 1997-2002, rozpoczęły służbę 2 czerwca 2000. Używane są przez 5 dywizjonów Fleet Air Arm, bazujących w RNAS Culdrose w Kornwalii: nr 814, 820, 824, 829 i 700M. Do bazowania śmigłowców 829 dywizjonu dostosowano 9 fregat typu 23, mogą one bazować także na brytyjskich lotniskowcach, śmigłowcowcach desantowych i okrętach zaopatrzeniowych.
- Lotnictwo brytyjskie Royal Air Force zamówiło 22 śmigłowce w wersji transportowej Merlin HC3. Pierwszy wszedł do służby w 28 Dywizjonie RAF w styczniu 2001. Zostały one użyte operacyjnie na Bałkanach w 2003, po czym w Iraku. Dalsze 6 śmigłowców Merlin HC3A zakupiono w 2007 od Danii, dla przyspieszenia dostaw. W grudniu 2007 typ ten wszedł na wyposażenie drugiego dywizjonu, nr 78.
- Włochy
- Marynarka Włoska zakupiła 20 śmigłowców EH101: 8 w wersji morskiej przeciwpodwodnej (ASW), 4 wczesnego ostrzegania (AEW), 4 transportowe i 4 desantowe (ASH - Amphibious Support Helicopter). Dostawy trwały pomiędzy 2001 i 2006. Używane są z pokładów włoskich niszczycieli rakietowych, lotniskowców i śmigłowcowców desantowych.
