Akcelerator liniowy z falą bieżącą
Z Wikipedii
Akcelerator liniowy z falą bieżącą – akcelerator cząstek, w którym cząstki przyspieszane są za pomocą bieżącej fali elektromagnetycznej. Falę taką uzyskuje się w falowodzie zakończonym oporem falowym. Wektor elektryczny fali bieżącej porusza się wzdłuż osi akceleratora. Gdy cząstka porusza się synchronicznie z prędkością taką samą jak prędkość fazowa rozchodzącej się fali, to podlega ona działaniu stałego przyspieszenia.
Ściany falowodu zawierają system przesłon regulujących prędkość fazową fali bieżącej - bez nich prędkość fali byłaby zawsze większa od prędkości cząstki.
Ważną cechą takiego akceleratora jest teoretyczny brak górnego ograniczenia energii przyspieszanych cząstek.
Przykładem takiego akceleratora jest słynny SLAC, przyspieszający elektrony do energii 50GeV, mieszczący się na Uniwersytecie Stanforda. Ma on długość 2 mil (ponad 3 km) i składa się z ponad 80 000 miedzianych cylindrów oraz płytek.