Al-Anfal

Z Wikipedii

Al-Anfal
Znaczenie nazwy	Łupy wojenne
Numer	8
Liczba aji	75
Miejsce objawienia	Medyna

Al-Anfal (ar. سورة الأنفا) to ósma sura Koranu. Jest to sura medyńska, objawiona po bitwie pod Badr w 624 roku n.e. (2 roku hidżry). Tworzy parę z następną surą, At-Tauba.

[edytuj] Treść

Sura opisuje bitwę pod Badr, stwierdzając że Allah pomógł wiernym pokonać nieprzyjaciół mimo że mieli oni przewagę liczebną i dowodził nimi Amr ibn Hiszam zwany Szatanem ze względu na swoją zajadłą nienawiść wobec muzułmanów:

Gdyście wzywali pomocy Najwyższego, odpowiedział wam: Poślę dla was w pomoc tysiące aniołów.

Sura mówi również, że Mahomet i Jego towarzysze nie ponoszą winy za śmierć poległych mekkańczyków, ponieważ ich śmierć była zasłużona:

Nie wy ich pozabijaliście, oni padli od miecza Wszechmocnego. Nie ty [Muhammadzie], uderzyłeś na nich.

Koran zabrania muzułmanom walki dla korzyści materialnych, lecz nakazuje walkę w obronie religii. Zdobyte na wojnie łupy muszą być wykorzystane w szczytnym celu:

Pamiętajciel że piątą część łupów, winni jesteście Bogu, Prorokowi, rodzicom, krewnym, sierotom, podróżującym i ubogim. (8:42)...wy skarbów doczesnych żądacie, a Bóg chce wam dać skarby wieczne, bo jest potężny i mądry.(8:68)

Sura mówi także, że Allah kocha ludzi walecznych i odważnych, a nienawidzi zdrajców i kłamców.

Poprzednia Sura: Al-Araf	Koran	Następna Sura: At-Tauba
	Sura Al-Anfal
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114