Hidżra

Z Wikipedii

Hidżra (z arab. hidżra(t); هِجْرَة - wywędrowanie, zerwanie stosunków) - "Wielka Emigracja" proroka Mahometa oraz jego zwolenników z Mekki do Jatribu, późniejszej Medyny. Mahomet i pierwsi muzułmanie musieli opuścić miasto z powodu prześladowań oraz braku przychylności ze strony Abu Lahaba, stryja Mahometa, który objął przywództwo rodu Haszymidów. Emigracja następowała drobnymi grupkami; z Mekki wywędrowało w sumie około 70 osób. Jako ostatni, 24 września 622 roku, Mekkę opuścił Mahomet wraz ze swoim doradcą i przyjacielem Abu Bakrem. Uchodźcy towarzyszący Mahometowi, nazywani muhadżirami (arab. muhadżirun - ci, którzy razem wywędrowali), ze względu za swoje zasługi dla religii zajęli potem najwyższe pozycje w ummie, pierwszej gminie wyznawców islamu. Początek roku, w którym miała miejsce hidżra, 16 lipca 622 roku, kilkadziesiąt lat po śmierci proroka, za panowania kalifa Omara, uznana została za początek ery muzułmańskiej. Od tego momentu liczy się lata w rachubie kalendarza muzułmańskiego oraz kalendarza irańskiego.

Hidżrę nazywa się czasami wielką, w odróżnieniu od małej, czyli pierwszej fali emigracji, gdy w 615 roku kilkudziesięciu wyznawców, by uniknąć prześladowań, udało się do chrześcijańskiej Etiopii. Błędnie, często nazywana ucieczką Mahometa.

Zobacz też: glosariusz islamu.