Alabaster
Z Wikipedii
Alabaster - drobnoziarnista odmiana gipsu, zbita, dobrze przeświecająca, biała lub nieco zabarwiona (na żółtawo, zielonkawo, różowawo, ...), wysoko ceniona jako kamień ozdobny i dekoracyjny.
- Także nazwa dwóch, zewnętrznie bardzo podobnych, materiałów zdobniczych opartych na dwóch różnych minerałach – gipsie i kalcycie. Już od czasów starożytnych alabaster był wysoko ceniony jako kamień ozdobny i dekoracyjny. Nazwa pochodzi od egipskiego miasta Alabastros.
Spis treści |
[edytuj] Rodzaje i rozróżnianie
W starożytności alabastrem była tylko półprzezroczysta, delikatnie pożyłkowana i gładko wyszlifowana forma kalcytu.
Obecnie jest nim także drobnoziarnista odmiana gipsu, stopiona i szybko schłodzona, zbita, półprzeźroczysta, biała lub nieco zabarwiona (na żółtawo, zielonkawo, różowawo itp.).
Pomimo ich podobieństwa zewnętrznego oba rodzaje alabastru, gipsowy i kalcytowy, można bardzo łatwo rozróżnić po ich twardości.
Alabaster gipsowy można bez trudu porysować paznokciem.
Alabaster kalcytowy jest znacznie trudniejszy do porysowania – można tego dokonać dopiero z użyciem ostrego noża z dobrej jakościowo stali.
Oba alabastry można też rozróżnić przy pomocy testu chemicznego: kalcytowy rozpuszcza się w kwasie solnym, a gipsowy nie.
[edytuj] Miejsca występowania
- Włochy – Voltera k / Pizy, Bolonia, Livorno, Sycylia,
- Egipt - okolice Luksoru
- Chiny,
- Kazachstan,
- Rosja ,
- USA – Kalifornia, Nowy Meksyk, Kolorado, Michigan,
- Kanada – Nowy Brunszwik, Nowa Szkocja,
- Meksyk,
- Maroko,
- Niemcy,
- Francja – Basen Paryski,
- Rumunia - Baia Sprie,
W Polsce występuje na Podkarpaciu i na Pogórzu Kaczawskim.
[edytuj] Główne centra handlu wyrobami
[edytuj] Zastosowanie:
- Alabaster stanowi przede wszystkim doskonały surowiec rzeźbiarski.
- Jest interesujący dla kolekcjonerów.
- Służy do wyrobu m.in. waz, pucharów, puzder, tacek, świeczników, popielnic, abażurów lamp, stiuków i rzeźb.
- Był także używany jako dekoracyjny kamień okładzinowy - alabaster kalcytowy zastępował marmur do wykładania posadzek.
Posadzki alabastrowe mają żywsze kolory i bardziej błyszczą, ale są mniej odporne mechanicznie od marmurowych. - W starożytnej Mezopotamii i Egipcie stosowany był (sporoszkowany) jako baza kosmetyków mających zapewnić skórze gładokość i rozjaśnić ją.
