Alaryk

Z Wikipedii

Alaryk I (ok. 370-410) – od 395 król Wizygotów, pierwszy wódz plemion germańskich, który zdobył Rzym.

Alaryk i jego współplemieńcy walczyli jako "sprzymierzeńcy" w armii cesarza Teodozjusza I w walkach z uzurpatorem Eugeniuszem. Po śmierci Teodozjusza zbuntowani Wizygoci zerwali wcześniejsze porozumienie z Rzymem i obrali na swojego króla Alaryka, który pochodził z rodu Baltów. Wiosną 395 r. armia wizygocka pod wodzą Alaryka ruszyła przez Trację i Macedonię na Ateny, które zostały przez nich prawdopodobnie zdobyte i złupione. Wizygoci pomaszerowali na położone w południowo-zachodniej Grecji Elis, gdzie obóz wizygocki został otoczony przez wojska wodza rzymskiego Stylichona. Z niewiadomych przyczyn Stylichon pozwolił Wizygotom wycofać się.

Cesarz Cesarstwa Wschodniego - Arkadiusz, próbował przeciągnąć Alaryka na swoją stronę, mianując go najwyższym zwierzchnikiem wojskowym w prowincji Illiricum. W 401 roku Alaryk przekroczył Alpy i przystąpił do oblężenia Mediolanu, w którym zamknął się cesarz Honoriusz. Przybyły z pomocą Stylichon stoczył z Wizygotami bitwę pod Polencją 6 kwietnia 402 r., po której Alaryk zobowiązał się opuścić granice Italii.

Wizygoci ponownie najechali Italię już w następnym roku i ponownie zostali zatrzymani przez Stylichona pod Weroną. W wyniku traktatu musieli wystawić zbrojny kontygent armii pomocniczej, ale przydzielono im ziemie nad rzeką Sawą. Alaryk na rozkaz cesarza najechał Illirię Wschodnią, którą miał zdobyć dla Honoriusza - władcy Cesarstwa Zachodniego. Illiria nie została zdobyta, lecz Alaryk zażądał od Rzymu wypłacenia ogromnego odszkodowania za poniesione straty, które zostastało przyznane przez senat. Zamordowanie Stylichona - poplecznika Alaryka, i antygermańskie pogromy w miastach Italii, spowodowały ponowny najazd Wizygotów jesienią 408 r.; Alaryk oblegał Rzym i wymusił na mieście ogromną kontrybucję (5 tys. funtów złota i 30 tys. funtów srebra). 24 sierpnia 410 r. Wizygoci zdobyli Rzym, który przez trzy dni łupili (jednak wbrew powszechnej opinii nie zniszczyli ani nie wyrządzili olbrzymich szkód miastu - głównie ze względu na to, iż byli chrześcijanami). Alaryk na czele Wizygotów pomaszerował na południe Italii, pragnąc zaokrętować swój lud na statki i przewieźć go do Afryki. Trzydniowa burza w Cieśninie Mesyńskiej zniszczyła flotę.

Wizygoci udali się z powrotem na północ. Podczas drogi powrotnej pod koniec 410 r. Alaryk nieoczekiwanie zmarł. Według legendy pochowano go w korycie rzeki Busento, koło miasta Cosenza, a wraz z nim majątek jaki zdobył w Italii.