Albigensi
Z Wikipedii
Albigensi (tzw. konfederacja heretyków) - miano używane na określenie luźnego związku grup uznawanych przez katolików za heretyckie, skupionych na przełomie XII i XIII wieku w okolicach miasta Albi na południu Francji. W ich skład wchodzili oprócz katarów także petrobruzjanie, henrycjanie, waldensi, arnoldyści. Religijne i filozoficzne poglądy katarów, którzy stanowi większą część albigensów, zostały zaczerpnięte (prawdopodobnie poprzez Bogomilów na Bałkanach) z dawnych gnostyckich nauk manichejczyków, a także z nauk niektórych wędrownych kaznodziejów, jak Henryk z Luzanne, który nawoływał do odnowienia Kościoła w ubóstwie apostolskim. Popularyzacji tych poglądów sprzyjało coraz wyraźniejsze rozwarstwienie majątkowe ludności bogacących się miast i okolicznych wsi. Jedną z przyczyn zyskiwania na popularności tych doktryn był zapewne Wielki Głód w latach 1144-1146, 1151, 1162. Dalszej radykalizacji, która doprowadziła do buntu, sprzyjał kontrast pomiędzy bogatą warstwą duchowną i stanem rycerskim a ewangelicznym wzorem apostolskim, wzmaganym przez własną biedotę chłopstwa i mieszkańców miast.
[edytuj] Religia
Albigensi nie byli sensu stricto jednolitą grupą, ich przekonania religijne często się różniły. Najliczniejszą grupą byli katarzy. Inne grupy m.in. waldensi, doktrynalnie związani z husytami, były ruchami w mniejszym lub żadnym stopniu nie powiązanymi z gnostycyzmem, kierowały się one raczej ku późniejszym postulatom reformacji.
[edytuj] Linki zewnętrzne
Albigensi - artykuł na Histmag.org
