Albrecht Meklemburski

Z Wikipedii

pieczęć Alberta Meklemburgskiego

Fragment nagrobka Albrechta w Doberanie

Albrecht Meklemburski (szw. Albrekt av Mecklenburg, ur. ok. 1336 - zm. 31 marca 1412) - król Szwecji w latach 1364-1389 i książę Meklemburgii od roku 1386 do swojej śmierci.

Był drugim synem księcia meklemburskiego Albrechta II Wielkiego i jego żony Eufemii, siostry króla Szwecji Magnusa II Erikssona.

W 1364 wybrany królem Szwecji, na co nie zgodziła się większość szlachty. W efekcie siłą zagarnął tron. Wyjątkowo niepopularny władca. Znienawidzony zwłaszcza w Finlandii, po ograniczeniu praw Finów i pozbawienia szlachty fińskiej majątków. Wprowadził poddaństwo wśród chłopów. W 1374 roku w Finlandii wybuchło powstanie. Chłopi zabijali nowo zamieszkałą szlachtę (w majątkach zagarniętych przez Albrechta). Powoli tracił kontrolę nad Królestwem Szwecji. Był niepopularny wśród swojego wojska. Spokój przywrócił szwedzki możnowładca Grip.

W 1384 roku, dwa lata przed swoją śmiercią (która nastąpiła w1386 roku) Bo Jonsson Grip spisał testament. Przekazywał w nim wszystkie zamki i zastawy stanom szwedzkim, a zarząd powierzał specjalnej komisji złożonej z możnowładców świeckich i duchownych. Wykonanie tego testamentu stało się bezpośrednią przyczyną konfliktu między królem Albrechtem, który starał się obalić jego postanowienia pod pozorem obrony interesów wdowy po zmarłym, Małgorzaty Dume, i jego poddanymi.

Tak napięta sytuacja doprowadziła do tego, że już w roku 1387 opozycyjnie nastawieni możnowładcy szwedzcy rozpoczęli negocjacje z królową Danii i Norwegii Małgorzatą I. Doprowadziły one w marcu 1388 roku do podpisania układu w Dalaborg nad Jeziorem Väner, w którym poddawali się pod jej protekcję i czynili z niej wykonawczynią testamentu Bo Jonssona Gripa. Oznaczało to jawny bunt przeciw władzy Albrechta. Zakończył się on zwycięstwem opozycji szwedzkiej wspieranej przez wojska duńsko-norweskie nad niemieckimi oddziałami króla w decydującej bitwie pod Falköping (24 lutego 1389 roku), a sam Albrecht dostał się do niewoli.

Kolejne 6 lat spędził uwięziony na zamku Lindholm w Skanii. Dopiero 26 września 1395 zawarto za pośrednictwem Hanzy porozumienie między Albrechtem a Małgorzatą I. W zamian za odzyskanie wolności obiecywał on wypłacenie 60000 grzywien okupu. Hanza w zamian za poręczenie wypłaty w ciągu 3 lat, otrzymywała w zastaw Sztokholm od Albrechta. Jeżeli po upływie okresu poręczenia Małgorzata nie otrzymałaby całości sumy, Hanza miała przekazać jej to miasto.

Albrecht został pochowany w klasztorze cystersów w Doberanie.