Aleatoryzm kontrolowany
Z Wikipedii
Aleatoryzm kontrolowany – technika polegająca najczęściej na rezygnacji z podziału metrycznego identycznego dla wszystkich wykonawców utworu, charakterystyczna dla utworów Witolda Lutosławskiego poczynając od Gier weneckich, a spotykana przede wszystkim w jego twórczości z lat 60.
Przejęta została przez wielu kompozytorów i stosowana bywa do dzisiaj. Muzycy wykonują dźwięki o wysokościach precyzyjnie zapisanych w nutach, tyle że w swobodnym tempie. Pewne różnice zachodzące pomiędzy wykonaniami, a wynikające z faktu, iż każdy wykonawca za każdym razem nieco inaczej realizuje swoją partię, nie zmieniają brzmienia samej muzyki.