Aleksander Gawronik

Z Wikipedii

Aleksander Gawronik
Data urodzenia	30 sierpnia 1948
senator III kadencji
Okres urzędowania	od 14 października 1993 do 20 października 1997
Przynależność polityczna	Klub Senatorów Niezależnych

Aleksander Gawronik (ur. 30 sierpnia 1948) – polski przedsiębiorca, polityk, senator III kadencji, przestępca.

[edytuj] Biografia

Działał w Związku Młodzieży Socjalistycznej, w 1966 ukończył Wieczorowy Uniwersytet Marksizmu-Leninizmu. W okresie PRL był aktywistą PZPR i etatowym pracownikiem SB^[1]. W 1977 ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. Po złożeniu legitymacji partyjnej w 1978 został zwolniony z funkcji dyrektora przedsiębiorstwa państwowego, następnie prowadził kurnik, pieczarkarnię, warsztat samochodowy i biuro pisania podań. W 1989 po podpisaniu przez rząd Mieczysława Rakowskiego decyzji o otwarciu kantorów uruchomił w wielu miejscach na granicy zachodniej pierwszą w Polsce sieć punktów wymiany walut^[2]. Współpracował w tym okresie z wicepremierem Ireneuszem Sekułą. W 1990 znalazł się na 1. miejscu na liście najbogatszych Polaków według tygodnika "Wprost"^[3].

Po podpisaniu umowy z niemiecką firmą "Tax-free", Polacy kupujący towary w RFN mogli w placówkach jego firmy odbierać 14% ich wartości jako zwrot podatku od wartości dodanej. Uruchomił firmę "Sezam" zajmującą się ochroną ludzi i mienia oraz organizującą konwojowanie przesyłek wartościowych. W 1991 został zarządzającym spółką Art-B, wcześniej kierowaną przez Bogusława Bagsika i Andrzeja Gąsiorowskiego. W 1991 funkcjonariusze Urzędu Ochrony Państwa dokonali jego zatrzymania w związku z zarzutem przywłaszczenia mienia o wartości ok. 7,6 mld starych zł na szkodę spółki Art-B oraz zagarnięcie 10 mld starych zł, które miał przejąć bezprawnie od dłużnika tej spółki na konto swojej firmy. Został zwolniony po trzech tygodniach za poręczeniem majątkowym. Utworzył również duży holding Biuro Handlowo-Prawne A.G.^[3]

W 1993 rozpoczął się jego proces, jednak w przedterminowych wyborach parlamentarnych w tym samym roku Aleksander Gawronik jako kandydat niezależny uzyskał mandat senatora III kadencji z województwa poznańskiego. W izbie wyższej współtworzył m.in. ze Zbigniewem Religą Klub Senatorów Niezależnych. Zasiadał w Komisji Gospodarki Narodowej, Komisji Regulaminowej i Spraw Senatorskich oraz Podkomisji ds. Polityki Regionalnej^[4].

Senat nie uchylił jego immunitetu. W 2000 na zlecenie Prokuratury Rejonowej w Słubicach dokonano przeszukania w biurach i magazynach należącej do niego firmy^[5]. W 2001 Aleksander Gawronik został zatrzymany i następnie tymczasowo aresztowany w związku z podejrzeniem oszustw celnych i podatkowych^[6][7].

Sąd Rejonowy w Słubicach w 2004 skazał go na karę 8 lat pozbawienia wolności i 200 stawek dziennych po 250 zł grzywny, za wyłudzenie ponad 9 mln zł nienależnego podatku VAT. Były senator nie przyznał się do winy, twierdząc, że oszustw dopuścili się jego pracownicy^[8]. Rok wcześniej zakończył się jego proces w sprawie przywłaszczenia mienia na szkodę spółki Art-B, w któym wymierzono mu karę 3 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności^[9].

Przypisy