Aleksandr Wostokow
Z Wikipedii
Aleksandr Charitonowicz Wostokow, właść. Alexander von Ostenek, (ur. 28 marca 1781 w Arensburgu (ob. Kuressaare) - zm. 20 lutego 1864 w Petersburgu), rosyjski filolog, językoznawca, jeden z twórców rosyjskiej slawistyki, zapoczątkował rozwój językoznawstwa historyczno-porównawczego w Rosji. Od 1841 członek Petersburskiej Akademii Nauk. Autor klasycznych prac z różnych dziedzin językoznawstwa, m.in.: Opyt o russkom stichosłożenii (1812, o tonicznym charakterze wiersza rosyjskiego), Rassużdienije o sławianskom jazykie... (rękopis 1820, wyd. 1865), w której - stosując metodę historyczno-porównawczą - objaśnił wymowę tzw. słowiańskich jusów (nosówek) oraz jerów, Opisanije russkich i slawianskich rukopisiej Rumiancowskogo muzieuma (1842), gdzie po raz pierwszy wyodrębnił różne redakcje tekstów starosłowiańskich (bułgarską, serbską, północnoruską i południoworuską). Inne ważne prace: Russkaja grammatika (1831), Słowar' cerkowno-sławianskogo jazyka (tom 1-2 1858 - 1861). Wydał z komentarzami i słownikiem najstarszy datowany zabytek staroruski Ewangeliarz Ostromira (1843).
