Aleksandra Kurczab-Pomianowska

Z Wikipedii

Aleksandra Kurczab-Pomianowska (ur. 7 maja 1940 we Lwowie), reżyser teatralny, aktorka scen polskich i włoskich, tłumaczka literatury włoskiej i francuskiej.

Córka krakowskiego pisarza Jana Kurczaba i Janiny Kurczab-Liebling. Żona pisarza Jerzego Pomianowskiego.

W latach 1957-60 aktorka Teatru Rapsodycznego. Artystka Piwnicy pod Baranami. Autorka radiowych form teatralnych III Programu Polskiego Radia w latach 1962-68. Studentka warszawskiej Szkoły teatralnej, w 1968 uczestniczka wydarzeń marcowych i późniejsza asystentka Kazimierza Dejmka w Mediolanie. Wyemigrowała w 1968 do Włoch, gdzie ukończyła studia reżyserskie na Accademia Nazionale D'Arte Drammmatica „Silvio D’Amico” w Rzymie. We Włoszech reżyserowała m.in. m.in. prapremierę światową S.Mrożka „Szczęśliwe wydarzenie” (Un caso fortunato), radiofoniczną adaptację „Męża i żony” Aleksandra Fredry, prapremierę światową dramatu Karola Wojtyły „Przed sklepem jubilera”, oraz „Hioba”, wedug dramatu Karola Wojtyły, (Festa del Teatro à San Miniato).

Przekłady (wraz z włoską poetką Margheritą Guidacci):

• prawie całą spuściznę poetycką i dramaturgiczną Wojtyły,
• “Austeria” Julian Stryjkowski;
• “Morire dal ridere” Jacek Janczarski (współpraca Paolo Statuti)
• “Obywatelka dwóch światów” Rosanna Tocchetto;
• “Czyste Sciany” G.Cassieri;
• wiersze Czesława Miłosza: “Campo di Fiori”, “Biedny chrześcijanin patrzy na ghetto”, „Mittelbergheim”, „Il compito“, L. Sciascia „Splot” (Il contesso);
• książki Bahram Elahi (m.in.”Droga do doskonałości”, „Medyna Duszy”, „Podstawy duchowości naturalnej”, „Duchowość jest nauką”) oraz „100 Maksym” Ostad Elahi.