Dyskusja:Aleister Crowley
Z Wikipedii
Ja też przeczytałem artykuł. Nie ma w nim nic kontrowersyjnego. To, że sobie ćpał, chodził po górach, grał w szachy i czarował to nic nie szkodzi. Brak przede wszystkim kontrowersji, z których on słynął. Czytelnik tego tekstu jest w stanie uwierzyć, że Bestia to nie Bestia. Oczywiście, że Crowley nazywał się Bestią Apokalityczną. Uważał, że w poprzednim wcieleniu był [[|Eliphas Levi|Eliphasem Levi]], który przecież przedstawił jej wizerunek- Bafomet. Oskarża się go o czary, nekrofilię, pedofilię i inne zboczenia. Faktem jest, że był pionierem sekciarstwa, poligamistą, homoseksualistą, rasistą i popierał prawdopodobnie faszyzm. Nazywany jest "człowiekiem, który zainspirował Hitlera", co jest oczywistą przesadą. Niewątpliwie wywierał ogromny wpływ psychiczny dla swoje otoczenie. Oskarża się go o morderstwa. W swych książkach propaguje metody wywoływania demonów, zmuszenia mocy magicznych do zupełnego uniżenia się przed człowiekiem dla spełnienia hedonistycznych zachcianek (wiem, wiem, nie zachcianek tylko "powiększenia mocy", "szerzenia sztuki królewskiej", ale zawsze za pewną cenę, niestety). Poza tym jego zaklęcia i rytuały choć pochodzą tradycją od Clavicula Salomonis, to przecież przybierają formy seksistowskie, pełne przemocy (szczególnie egzorcyzmy) i nienawiści. Interesującym przykładem mogą być jego żony, które potraciły zmysły i dzieci tragicznie umarłe, kochanki. Ciekawy jest również stosunek samego Crowleya do swojej rodziny. Takie informacje też się liczą. Przykro mi też czytać, że Thelema nie jest wyznaniem sekciarskim, ale tylko synkretycznym mistycyzmem, ponieważ to właśnie na jej podstawie powstawało wiele ruchów okultystycznych, neopogańskich molestujących wielu ludzi. Bez Thelemy nie byłoby przecież satanistów i współczesnych grup szatano- i okultystyczno- lubnych. La Vey wielokrotnie nazywał Crowleya mistrzem, inicjatorem jego doktryny. Crowley jest mistrzem dla dzisiejszych satanistów. Proszę nie brać tej wypowiedzi za ocenę, ja naprawdę nie znam Crowleya- to tylko uzupełnienie o pewne fakty, które są niewątpliwe.
Zaprotestuję tylko w sprawie jednego fragmentu tego artykułu: To, że był inicjatorem Thelemy i czarownikiem to nie znaczy, że odrzucił chrześcijaństwo. Zupełnie nie zgadzam się z takim rozwiązaniem, ponieważ niemal na każdym kroku w księgach magicznych powołuje się na tradycję judeochrześcijańską. Sam przecież wywołuje demony salomonowe, propaguje Goecję, tłumaczy swoją zupełnie nową teologię łączącą tradycję judeochrześcijańską ze staroegipską i grecką. Sam przecież łączy Horusa (lub Ozyrysa) z Chrystusem nie przestając być Setem i Baalem. Nie przestał wierzyć w Boga i Aniołów. Sam przecież przyjmując imię Bestii określił się jako syna Szatana. 740
Przeczytalem artykul. Opracowanie jest krotkie i powierzchowne i rzeczywiscie wydaje sie byc dostepne na prawie wszystkich stronach poswieconych Aleisterowi Crowleyowi, jednakze nie wiem czy zreczywiscie narusza ono prawa autorskie.
Byloby milo gdyby autor powiedzial z jakiej strony je wkleil. Wtedy latwiej bedzie ustalic geneze tekstu. :)
Sam kiedys, w dawnych czasach, tworzac strone o tej tematyce napisalem bardzo podobne opracowanie, ale bazowalo ono czesciowo na pewnym anglojezycznym tekscie streszczajacym jego biografie. To brzmi miejscami jak opracowanie tegoz opracowania.
Zreszta wszystkie zyciorysy Crowleya, ktore mozna wyszukac w sieci, sa do siebie tak podobne, jakby wszystkie bazowaly na tym samym anglojezyczynym zrodle (nie liczac tych ewidentnie lamiacych prawa autorskie i przepisanych zywcem z polskich wydan ksiazek Aleistera).
Spis treści |
[edytuj] Nieścisłość
Nie jest prawdą, że Church of Satan wywodzi się z filozofii Crowleya. Church of Satan to Church of Satan, a Thelema to Thelema, choć widoczne są tutaj pewne inspiracje pierwszego tym drugim. Podobnie do inspiracji jego naukami przyznają sie prawie wszyscy współcześni okultyści. Uznawanie Crowleya jako satanistę wynika wyłącznie z niezrozumienia jego prac, i poglądów. Wyznawanie Szatana oznaczało by uznawanie chrześcijańskiego poglądu na świat, w którym istnieje bóg (chrześcijański) oraz właśnie Szatan. Crowley zaś odrzucał religię chrześcijańską w jej całości, włącznie z wiarą w Złego.
Church of Satan (Kościół Szatana) też odrzuca całkowitą wiarę w boga i szatana. Radziłbym o tym poczytać. Taka lekka nieznajomość tematu autora.
[edytuj] Kariera alpinistyczna
Myślę, że warto by było uzupełnić tekst o dokonania alpinistyczne Crowleya. Był on uczestnikiem pierwszej poważnej wyprawy na K2 w 1902 roku. Wskazał jak się później okazało najłatwiejszą drogę na szczyt, został jednak przegłosowany przez członków wyprawy na rzecz innej drogi.
[edytuj] Fragmenty - dlaczego usunięte?
"Obawiał się, że nawet mała zmiana gestu może przynieść katastrofalne skutki danej wróżby czy seansu; wierzył, że prawdziwy czarownik jest wszechpotężny, ale jeśli rytuały nie zostały dokonane w sposób doskonały, efekty mogą być katastrofalne (należało unikać w czasie seansu jakiegoś gestu lub czynu, nawet jeśli to miało oznaczać śmierć asystenta; podczas jednego z rytuałów Crowley zabił pomocnika, który nie usłuchał jego polecenia)."
"Podczas "czarnych mszy" rozdawał wyznawcom "hostie" sporządzone m.in. z krwi dzieci oraz wrogów ruchu."
Dlaczego ktoś usunął te fragmenty, nie argumentując tego?
Bo to bzdury nie mające ŻADNEGO oparcia w faktach. Odsyłam do licznych i rzetelnych biografii Crowleya - np:
- Perdurabo: The Life of Aleister Crowley (Richard Kaczynski) - Aleister Crowley: a Magick Life (Martin Booth) - Dziedzictwo Bestii (Gerald Suster)
Przykre jest to, że ktoś sile się na komentarze zupełnie nie pojmując tego co pisał. Ja - choć zacząłem coś czytać kilka tygodni temu - widzę przede wszystkim IRONIĘ i SYMBOLIZM (metafory), którymi Crowley się posługiwał. Większość komentarzy zadaje się w ogóle nie zauważać najistotniejszej rzeczy: to co pisał i propagował Crowley jest bardzo pojemne bo jest metaforyczne i symboliczne (jest to pewien rodzaj synkretyzmu) - uśmiac się można lepiej niż z Prachetta czasami, itd itd. Spróbujmy pomyśleć trochę szerzej i głębiej i nie ograniczajmy się do suchych faktów i dosłowności - wtedy rzeczywiście z Crowleya wyniesiemy bardzo mało i będziemy raczej szydzić (chodź szydzimy wtedy raczej z siebie).
[edytuj] jeszcze jedno
Nalezy pamietac ze to co wymyka sie racjonalnej analizie i przekracza zwyczajne doświadczenie daje się dotknąc własnie tylko w metaforze, symbolu - pisarstwo nawet faktograficzne o magii jest więc par excellance zawsze mniej lub bardziej sztuką piękną.
