Alfons Długosz
Z Wikipedii
Alfons Długosz (ur. 1902, zm. 1975) – malarz i fotografik, nauczyciel. Zainicjował działania prowadzące do uratowania zabytkowych komór i urządzeń kopalni soli w Wieliczce.
Studiował w berlińskiej Państwowej Szkole Przemysłu Artystycznego oraz na Akademii Sztuk Pięknych w Dreźnie. Na początku II wojny światowej na stałe związał się z Wieliczką. Kiedy w 1949 dyrekcja kopalni podjęła decyzję o zlikwidowaniu wielu starych komór, Długosz rozpoczął akcję ratowania zabytkowego podziemia. Zrobił pełną dokumentację fotograficzną saliny, gromadził też pamiątki związane z historią przemysłu solnego na ziemiach polskich. W 1951 w komorze "Warszawa" zorganizował pierwszą ekspozycję urządzeń górniczych odnalezionych w kopalni wielickiej. 3 lata później został kustoszem Muzeum Żup Krakowskich w Wieliczce. Był autorem wielu rozpraw naukowych oraz monografi: Wieliczka Magnum Sal jako zabytek kultury materjalnej. Zainicjował również odbudowę Zamku Żupnego.
[edytuj] Bibliografia
- Agata Wawryszczuk i Monika Gucwa, Kocham Ziemię Wielicką, 2002
