Alianci (powieść)

Z Wikipedii

Alianci - powieść sensacyjna polskiego pisarza Jarosława Abramowa-Newerlego wydana w Białymstoku w 1990 r.

Jak przyznaje sam autor, pomysł książki zrodził się w głowie Krzysztofa Topolskiego, jego przyjaciela. Powieść została napisana w Ameryce po polsku, w latach 80-tych XX w., z myślą, że nie będzie mogła być wydana w Polsce. W 1987 została więc oddana przez Topolskiego, który przebywał w USA, do tłumaczenia na angielski. Sam Abramow-Newerly nie przyznawał się do autorstwa. Przekładupodjął się absolwent Wydziału Slawistycznego University of Toronto, John Desantis. Książka miała się ukazać pod tytułem Flying through the curtain, a autor krył się pod pseudonimem Nikolai Gorn. Wtedy to nastąpiły przemiany polityczne w Polsce i książka mogła zostać wydrukowana w kraju. Konieczne jednak były pewne przeróbki i poprawki, których dokonał autor. Wydarzenia opisane w powieści są fikcyjne, tak jak postacie, ale podobny wypadek rzeczywiście miał miejsce.

Akcja rozgrywa się w 1945 r. początkowo w USA, a następnie w ZSRR. Bohaterami są członkowie załogi bombowca B-29 z 393 Eskadry Ciężkich Bombowców armii amerykańskiej. Dowódcą i głównym bohaterem jest kapitan Richard O'Sullivan. Załoga ta była przygotowywana do akcji zrzucenia bomby atomowej na Hiroszimę. W tym celu, po ćwiczeniach w bazie wojskowej w Wendover, przerzuceni zostali na Kubę, a następnie na wyspę Tinian na Marianach. Gdy wystartowali na ćwiczebny, zwiadowczy lot nad Japonię, zostali ostrzelani przez artylerię przeciwlotniczą. Na skutek uszkodzeń samolotu musieli lądować, a najbliżej było terytorium ZSRR. Wylądowali więc w okolicach Władywostoku. To lądowanie dało początek niesamowitym przygodom, wśród których było zetknięcie się z Rosjanami, następnie pobyt w rosyjskim więzieniu, oskarżenie o szpiegostwo, tortury, śmierć porucznika Roberta Fultona, członka załogi, pomoc ze strony Wiery - żony kapitana Grigorija Makarowa, dowódcy Smiersza we Władywostoku, a później nadzwyczajna odmiana ich losu wraz z wypuszczeniem z więzienia.

Powieść kończy się powrotem lotników do kraju. Autor umiejętnie, obrazowo i realistycznie przedstawił sposób i metody działania reżimu sowieckiego, zastraszenie ludzi (z aparatczykami włącznie) ale także obnażył całą przewrotność propagandy sowieckiej, czego przykładem były zmiany oficjalnych wersji wydarzeń ze względu na zapotrzebowanie polityczne. W powieści nakreślona też została sylwetka Stalina jako bezwzględnego despoty, rządzącego za pomocą zastraszania, kłamstwa i terroru.