Anglomania
Z Wikipedii
Anglomania (anglomanie) - objawiająca sie w bezgranicznym uwielbieniu wszystkiego co angielskie, zwłaszcza angielskiego ustroju była częsta postawą wśród francuskich les philosophes XVIII wieku. Prym wśród anglomaniaków wiódł Voltaire. Louis de Jaucourt - dobrze znający anglików członek Royal Society był bardziej sceptyczny i nieraz krytykował ta niepatriotyczną postawę. Zjawiskiem tym zajmują sie francuscy historycy Claude Bruneteau i Bernard Cottret.
[edytuj] Anglomani
- Voltaire
- Armand Louis de Gontaut, książę de Lauzun
- Louis Philippe d'Orléans (1747-1793), książę de Chartres
- Louis-Léon de Brancas, kiażę de Lauraguais
- marquis de Brunoy, syn Jean Pâris'a .
- Raymond Aron
[edytuj] Bibliografia
- Jacques Gury, Une Excentricité à l’Anglaise : l’Anglomanie in L’Excentricité en Grande-Bretagne au XVIIIe siècle, Lille III, 1976, p. 191-209.
- Louis-Sébastien Mercier, Parallèles de Paris et de Londres, Collection « Etudes critiques » n° 2, Introduction et notes par Claude Bruneteau et Bernard Cottret, Didier – Erudition, Paris, 1982.
